για σένα
ΠΑΛΙΟΒΡΟΧΗ
Γκρίζος και πάλι
απόψε ο ουρανός
και την ψύχη μου με χαρά θα την γεμίσει
Την πρώτη ελπίδα, την σταγόνα καρτερώ
στην μοναξιά μου θα την βρω σωτήρια λύση.
Ξάφνου αστραφτεί κι ένα φώς
τον δρόμο μου εμπρός θα τον φωτίσει,
Θα συνεχίσω δίχως κούραση, θα είσαι οδηγός
και δεν με νοιάζει αν ο ήλιος μου έχει σβήσει.
Σύννεφα μπήκαν στην χαμένη μου ψυχή
και βρέχει πάλι στο άδειο βλέμμα
Πείτε μου πώς να ζω χωρίς βροχή
πείτε μου πως αν πάψει θα ’ναι ψέμα.
Παράδεισος, ίσως και κόλαση, για’ μένα είσαι
Είσαι φρουρός μου, κι οδηγός μου και ζωή μου
Είσαι και όαση, βροχή στην άβυσσο του πόνου
μια ελπίδα, μια πνοή στην μέση της ερήμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή