Performance artworks

Αυτός ο τύπος έκανε γιαπωνέζικο μπούτο. Μίλησε για τον δάσκαλό του που του είπε πως όταν πέθαινε η μάνα του την ρώτησε πως νιώθει και του είπε πως νιώθει ένα ψάρι να κολυμπάει μέσα της. Εκεί έφαγα το συνειρμικό σοκ γιατί δεν είχα ακούσει αλλού τον συμβολισμό παρά μόνο που τον διάβασα στην πορνογραφία. 
 

Αυτή η τύπισσα η Λένκα ξεκίνησε με τενίες στο στόμα κι ένα σωλινάκι και μετά κατάλαβα ότι κάτι φούσκωνε κάτω από την μπλούζα της.

Και τελικά φούσκωνε μια πλαστική κούκλα. 

Που από τις τρύπες της έβγαλε κάτι χαρτιά σαν σερπατίνες που διάβαζε πάνω τους κάτι μηνύματα για τον φεμινισμό. 

Αυτή εδώ η Μπεατέ με συνεπήρε ολοκληρωτικά και δεν έβγαλα άλλες φωτογραφίες. Μπήκε από το βάθος στα σκοτάδια με κάτι μπότες που κάνανε θόρυβο και κούτσενε στο ένα της πόδι γιατί κάτι ήταν δεμένο και το έσερνε που όταν ήρθε κοντά κατάλαβα πως ήταν μια κατακκόκινη γόβα τακούνι. Γύρισε και από μέσα από το σακάκι ήταν γυμνή και φορούσε μια γραβάτα που ήταν φτιαχμένη από μια πλεξίδα από τα μαλλιά της. Την έβγαλε την έπαιξε σαν πέος και μετά την δίπλωσε σε ένα χρυσόχαρτο. Έβγαλε το σακάκι τα παπούτσια και έμινε με το καλτσόν. Πήρε το χρυσόχαρτο με την γραβάτα-πλεξίδα και άρχισε να τα δένει πάνω στο στήθος της με κάτι γυψόγαζες που είχε μουσκέψει. Ύστερα κρέμασε στους γύψους στικάκια πυροτεχνήματα που βάζουμε στις τούρτες και τα άναψε. Σε όλο το τελευταίο μέρος του έργου έπαιζε μια μουσική που έλεγε μια φωνή μαϊμουδίστικα για τα δικαιώματα της διαφορετικότητας. Ήταν συγκλονιστικό τόσο ξεκάθα ποιητικοί η συμβολισμοί της. 

Αυτός είναι ο Λεό. Τον έχουν παίξει και ντοκιμαντέρ στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Μπήκε ως εξταβαγκάνζα με φόρεμα ασημί και τακούνάρες πλατφόρμες και μακρύ μαλλι από χρυσόχαρτο. Τα γύρισε μπροστά και τα έκοβε με μανία. Μετά ξεγυμνώθηκε. Έγραψε όλο το σώμα του με μαρκαδόρους και τον τοίχο πίσω με πολύ ένταση και μετά έδεσε πακέτα πάνω του με τενίες. Το πακέτο που έδεσε στο κεφάλι του το έσκισε με χαρτοκόπτη και άδιασαν πριονίδια. Έπεσε κάτω και βογκούσε και μπουσούλαγε. Μας άφησε παγωτό.

Από όλα με φρίκαρε μια αυστραλέζα η Γκάμπυ που ξεκίνησε σα μεθυσμένη χόρευε βλαμένα κι έβγαζε διάφορα πράγματα και έλεγε, the computer say no but I say yes. Το είπε πολλές φορές και έβαζε και παίζανε και κάτι παιδικά τηλεφωνάκια χτύπαγε στα χέρια της σαν κλακέτες κάτι σιδερένια κουτιά για τσιγάρα με πορνό εικόνες και αφού λέω τί χάλια έχει αυτό το τσίρκο λέει έχω φέρει και κάτι πολύ δικό μου και βγάζει ένα δισκοπότηρο με χώμα και παίρνει ένα ψαλίδι και έκοβε τούφες μαλλιά από το κοινό και τα έβαζε μέσα. Ήρθε και σε μένα και της είπα νο νο νο. Πήρε από καμια δεκαριά και άρχισε να τα ανακατώνει μες στο δισκοπότηρο με το χώμα και να λέει ξόρκια και έλεγε έλεγε έχυνε κάτω το χώμα τα πέταξε όλα κάτω μια μπάλα τα μαλλιά όλων. Τρελό; Δε νομίζω.