Πες μου

 

Στη Φλωρεντία θέλω να πάω. Αλλά μόνο μαζί σου.

 Και την Αθήνα. Και όλα. 

Και μια στιγμή αν είναι αυτό το παραπέρα, ας είναι ότι θέλει να είναι. 

Εγώ θέλω να σε φιλήσω. Θέλω να σε τελειώσω. 

Να μην τελειώσει ποτέ. 

Γίνεται απόψε;

Γίνεται να σταματήσει αυτό το κέρμα να γυρίζει που με ζαλίζει και να πέσει από την σωστή πλευρά;

Κι ας το πάρει ο βαρκάρης μετά. 

Νιώθουμε το ίδιο. Εγώ για σένα. Εσύ όμως δεν ξέρω για ποιόν. 

Αν μάθω θα πάθω κρίση; Τρελό επισόδειο; Ναι γαμώτο; Θα με πάρει βδομάδες; 

Και τί τώρα. Σιγά το πρόβλημα. Με ξαστεριά στον ουρανό και χώμα κάτω σε ανοιχτό χώρο που μου είναι οικείος δεν κινδυνεύω πολύ. 

Εσύ; Παθαίνεις κάτι; Τί παθαίνεις;