Συναγερμός

 

Με έχεις αφιερωμένη σε άλλον. Εμένα δεν μου αρέσει ο Διονύσης. Με το ζόρι και η ψυχή μου δεν μπορεί να ησυχάσει. 

Με το Αραμπέσκ τα ίδια ένιωσα με τον γλίτσα. Μου θύμησε κάτι τύπους που το έχουν περηφάνια που πάνε για όργια στην Ταΐλάνδη. Μέχρι τελευταίας ρανίδως σκοτώνομαι.

Το σώμα μου το χάρισες την ψυχή μου. Το πούλησες πιθανότερα. Και είμαι πλήρως υπεύθηνη να το πάρω να το θάψω. 

Έλα Θε μου να καθαρίσεις.

Είμαι παράλογη; Δεν είναι ολοφάνερο ότι σου αρέσει να με μοιράζεσαι ή να με πουλάς;  και χωρίς κουβέντα. Και μετά με κοιτάς και βλέπεις εφιάλτες. Λογικό είναι. Λογικό δεν είναι; Και να πρέπει να το αλλάξεις. 

Έχω εξειδίκευση στο θέμα και πάλι έσπασα το κεφάλι μου και σου λέω τα πάντα μαζί σου οτί έχω πάθει. Είμαι δίπλα σου; Δεν είμαι; Δική σου είμαι. Αφού δηλώνεται κι όλας ότι το νιώθεις ότι είμαι δική σου και το πράτεις κι όλας έτσι τόσο απαίσια. 

Εσύ ξέρεις τί έχεις κάνει με την ψυχή μου. Και τί θα κάνεις. 

Εύχομαι και προσεύχομαι αυτό που είναι να γίνει να το έχεις ήδη κάνει.

Γιατί χτυπάει ο συναγερμός.

Και δεν μπορώ να κοιμηθώ.