Καλό μήνα. 

ΔΕΝ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑ και σέρνομαι. Χθες τελείωσα τον αρμό στον Βοριά και θα κάνω ένα διάλυμα από το κομπρεσέρ. Ξέρεις δεν είναι χώμα αυτό που χτυπάω, είναι ενισχυμένη τσιμεντόλασπη που σου φεύγει η μαγκιά να την ξύσεις, οι μαλακίες πληρώνονται, έλειπα όταν έγινε αυτό και ως συνήθως οι άνθρωποι σε ξεπετάνε να τελειώνουνε και ποιος να καταλάβει τί ήθελα να κάνω εγώ εδώ πέρα κι ότι όλη η φάση είναι να αναδειχθούν τα σπαράγματα. Τέλος πάντων, δεν πτοούμαι, θα τα μαζέψω όλα, τις βλαχιές και τα ξεπετάγματα. Τώρα έχει διάλυμα από τον αρμό και θα πιάσω να προχωρήσω το πάτωμα. Μια ενενηντάρα πρόκα κι ένα σκεπάρνι θα είναι τα εργαλεία για αρχή. Βάζουμε το κεφάλι της πρόκας στο κεφάλι της πρόκας που είναι στο πάτωμα και βαράμε να μπει μέσα δυο χιλιοστά για να έχει περιθώριο το τριβείο να εμφανίσει το ξύλο. Λοιπόν, βάζουμε όλες τις πρόκες μέσα που είναι μερικές εκατοντάδες και μετά, φρεσκάρουμε ταβάνι αστράχες τοίχους και τελευταίο πια ξύνεται το πάτωμα για να βαφτεί από την αρχή. Οι τοίχοι έχουν και κάτι λίγα καλώδια που είναι να βιδώσω και να κλείσω σε διαδρόμους καλωδίων να μην κρέμονται έτσι, ότι λεπτομέρεια είναι να κλείσει.  Κι ούτε βοήθεια θέλω να πάρω. Μόνο για τον αρμό σκέφτομαι μαζέψω δυο μέρες κόσμο να βγει μονοκόμματο και να μην ταλαιπωρηθώ τόσο ανέβα καταίβα στην σκαλωσιά, τουλάχιστον να μου φτιάχνουν και να μου ανεβάζουν την λάσπη. Έχω πολύ ωραίο ποταμίσιο χαλικάκι χρυσό από την Βελίκα στην Μεσσήνη, πανέμορφη άμμο. Την πετάς και μετά από καμια ώρα την περνάς με την σιρματόβουρτσα και γίνεται λεία. Όπως μπροστά και μέσα που το έχω κάνει όπως πρέπει.