Εργασίες μεταμόρφωσης

 Δεν μπορώ να σου περιγράψω πως είμαι. Πως είναι οι νύχτες και οι μέρες μου. Φωνάζω αέρα και γιούργια. 

Έχουμε βγει από το σπίτι για να κλείσω όλες τις λεπτομέριες. Λειτουργεί το έξω μπάνιο ο ξενώνας και το κουζινοκαθηστικό. Δουλεύω με πολύ τσίτα και νεύρο. Εκτός από τα απογεύματα που τα περνάμε στη θάλασσα. Σε σκέφτομαι. Κολλάω πάνω σου, αυτή είναι η πιο λογική μου σκέψη.

Το πρόγραμμα λέει ότι πρέπει να μπορεί να μίνει άνετα ένας δυτικότροπος σύγχρονος άνρθωπος εδώ μέσα. Το πρόγραμμα λέει, δυο ώρες το πρωί μάζεμα ο Βοριάς που έχω το πάρκο με τα ανακυκλώσιμα δλδ σωρούς με υλικά που πρέπει να διαλυθούν και να διαλεχθούν. Όμως δύσκολα ξυπνάω το πρωί και το πάρκο μένει πίσω. Μετά 1 ώρα το μεσημέρι αρμός έξω γιατί είναι βαριά έργαλία και στη μια ώρα πονάω. Και το βράδυ  εργασίες μέσα. Ο όροφος και η σοφίτα θέλουν λίγα πράγματα αλλά το υπόγειο θέλει ταβάνι τοίχο πάτωμα είναι ιμιτελή. 

Και είπα αν δεν μαζέψω τουλάχιστον τον Βοριά να μη σηκώσω κεφάλι ούτε για βόλτα δεν φεύγω. 

Εχθές ήταν πολύ περίεργη μέρα. Το μεσημέρι που ήσουν στην πλατεία πρέπει να συνέπεσε με την ώρα που μια περίεργη δύναμη με ξύριζε και μου έλεγε θα μου το ξυρίζεις κάθε μέρα. Ήμουνα σε μάγευση. Είχα να ξυριστώ καιρό. Ξυρίστικα και μετά έσπαγα με το κομπρεσέρ και βάραγα τον τοίχο και ένιωθα ότι ήμουν στην Γάζα και κράταγα πολυβόλο. Δεν ξέρω να σου πω, ήταν πολύ περίεργο.  Περνάω πολύ περίεργα. Τώρα θα κάνω ένα τσιγάρο κι έχω μια ώρα κομπρεσερ στη σκαλωσιά. Μετά θάλασσα. Θα σου γράψω από την θάλασσα. Όμως τις τελευταίες μέρες έχω δυσκολευτεί όσο ποτέ με τα λόγια. Με άφησες πάλι ξερή. 

Σε λατρεύω.