Προσωπικά νιώθω πολλά χρόνια τώρα Άνθρωπος. Το επάγγελμά μου ανήκει στα πρώτα πέντε ηθικότερα επαγγέλματα του κόσμου. Τις ημέρες μου ιδρώνω και αγωνίζομαι τίμια. Ποτέ δεν μαχαίρωσα πισώπλατα και δεν χτύπησα κάτω από την ζώνη. Υπερασπίζομαι τους αγαπημένους μου με αυτοθυσία, δεν ψεύτισα, δεν κρέμασα άνθρωπο, δεν πάτησα κανένα πτώμα, δεν επικαλέστηκα κανέναν για να ανέλθω. Νιώθω πως είμαι ένα φωτεινό σημείο, ας είχα δύσκολα παιδικά κι εφηβικά χρόνια, ας μην βρήκα εύκολη τη ζωή. Εσύ λοιπόν που αποστρέφεσαι από την ασχήμια και τα περιττώματα γιατί με χτύπησες έτσι εμένα και μου φέρθηκες όπως φαίρονται οι αστοί στα  σκουπίδια τους; Εντάξει να λες για τα χάλια της εποχής μας, αλλά εμένα προσωπικά μου είναι δύσκολο να πω πως αν τελικά έχεις καταφέρει πια να αποκτήσεις ένα αντικειμενικό κριτήριο ώστε να ξεχωρίσεις τα σκατά από αυτό που λες ότι πια φθήνει κι εξαφανίζεται. Όταν σε έναν άνθρωπο που σε υπερασπιζόταν και στάθηκε με αγάπη για σένα στο ζόρισμα του είπες it's your problem και τον λάσπωσες κιόλας στους ανθρώπους που ήξερες πως δεν τον κατάλαβαν ποτέ, ανθρώπους που ποτέ δεν μπόρεσε στον ώμο τους να κλάψει, τον πέταξες λασπωμένο εκεί να βγάλει άκρη; Θυμάσαι τι μου είχε κάνει η Χριστίνα στην παρουσίαση σου, πως πήγες εκεί που με θάψανε να ζητήσεις να με βοηθήσουνε να σταματήσω να κάνω κάτι το οποίο δεν είχα κάνει, με πιο κριτήριο; Χωρίς να νοιαστείς διόλου μετά να πεις έστω ένα πως είσαι τώρα, τι κάνεις, θέλω απλά να είσαι καλά, συγνώμη, σ' αγαπώ αλλά δε θέλω επαφές, τα έπαιξα και δεν μπόρεσα να κάνω κάτι καλύτερο εκείνη την ώρα. Εντάξει εκείνη η ώρα, έχω κατανόηση, μετά... και πριν και μετά και πιο πριν. Πήρες το υλικό και το κλείδωσες, δικαίωμά σου. Αν δεν σου κάνει κάτι να το στέλνεις. Πως όμως εμφανίζεται αυτό το υλικό μέχρι σήμερα στα βιβλία σου. Σου είπε κανείς ότι τα λόγια μου εγώ ήθελα να τα αφιερώσω στον Διονύση; Όλη η ευτυχία είναι να μοιράζεσαι κι όχι να κάνεις κηδίες με ξένα κόλυβα. Είναι πολύ λογικό όταν τα κάνει κανείς μπουρδέλο να θελει να εξαφανιστεί. Κι αν θες την γνώμη μου με αυτά να ασχοληθείς να πεις και να εξελίξεις το κριτήριο και την συμπεριφορά. Κι όχι να τσουβαλιάζεις την εποχή μας έτσι για να λέμε, να ντύσουμε μια παρουσίαση. Δεν λέω ότι κι εγω δεν έκανα λάθη. Λάθη μαζί σου έκανα πολλά, αλλά δεν θα έφτανα σε σημείο να εγκληματήσω, ούτε καο με το γάντι. Θα έπερνα όπως παίρνω το εργαλίο μου και θα έβγαζα τη φούρια μου εκεί πάνω. Τα παρτάλια δεν θα ευτυχίσουνε ποτέ πραγματικά. Ούτε κι αυτοί που ζούνε δίπλα στα παρτάλια. Όλη η ευτυχία είναι να μοιράζεσαι τα αληθινά σου πράγματα, τα καλύτερα σου με αυτούς που σ' αρέσουν. Βλέπεις, σου μιλάω γιατί ενδιαφέρομαι, αλλά ανάθεμα αν καταλαβαίνεις και πως να καταλάβεις έναν άνθρωπο που σου μιλάει ακόμα με ενδιαφέρον ακόμα κι αν θέλησες να τον ρεζιλέψεις ως χυδαίο. Κι αν με είδες έτσι όντως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να με δεις ποια είμαι πραγματικά για να καταλάβεις. Τρία χρόνια έχεις αφήσει να είναι η τελευταία σου κουβέντα ότι υπήρξα χυδαία απέναντί σου. Αν δεν βλέπεις πως ήταν λάθος αυτή η εκτίμηση σίγουρα δε βλέπεις τίποτε από τον κόσμο. Και άντε να μη βλέπεις, δεν πηράζει. Εσύ να 'σαι καλά να δεις κάποια στιγμή σε κάποια ζωή ότι ο χώρος σου είναι λευκός και μοιάζει καθαρός αλλά δεν είναι. Να τα μαζέψεις. Το ίδιο ισχύει σε άλλα πράγματα και για μένα.