ο καημός κι η σιωπή

 

Εχθές το βράδυ ο Ηρακλής έκανε πάλι εμετούς. Δεν μπορώ να φύγω σήμερα όπως υπολόγιζα. Είναι μια ίωση όπως φαίνεται που μας ταλαιπωρεί μέρες. Θα προσπαθήσω για το Σάββατο. Έχω πάρα πολλά να κάνω και δεν έχω διάθεση να κάνω τίποτα. Ακόμα και όταν χαίρομαι δεν χαίρομαι. Χθες είδα την ταινία και γέλασα λίγο, πίκρα. Πάνε λίιγα χρόνια που ξέρω καλά και καλύτερα για το πολύ μέσα μου ότι θέλω να υπάρξει με μια πολύ σημαντική αφαίρεση, πιο σωστά, να μπορέσει να αναπνεύσει να υπάρξει, να υπάρχει, ναι να υπάρχει κυριολεκτικά, να μη με τρων τα παράσιτα όση ηδονή κι αν χάνω. Και είναι πολύ εποικοδομητικός αυτός  ο χρόνος που οι φίλοι μου φωνάζουν ζήσε, γιατί δε ζεις, τι χαζά είναι αυτά, χάνεις την ζωή σου προχώρα, ζήσε, πηδήξου, κάνε μια σχέση. Κι όλο νομίζω πως με δουλεύουνε, αν ξέρει κανείς τι είναι ζωή… πως μπορούν κι αν ήταν ζωή ότι είχα πριν. Με αυτό που έχω τώρα εγώ νιώθω πιο καλά. Δεν είναι ότι περνάω τέλεια με την σκιά, δεν περνάω. Γιατί ξέρω πως είναι σκιά και οι σκιές είναι σκιές. Κι ότι οι σκιές κάπου τελειώνουν κι εκεί που τελειώνουν ξεκινάει το σώμα τους και η κατεύθυνση για να το βρεις είναι προς τον Ήλιο. Ούτε είναι ότι φοβάμαι μη χάσω, μη και πληγωθώ. Είναι αστείο, μακάρι να μπορούσε κάποιος να με κερδίσει κι ας έπαιρνε έτσι και την δύναμη για να με πληγώσει, ξέρεις πως είναι. Κάπως έτσι έπεσα με τα μούτρα και πάνω σου τότε πιστεύοντας ότι δεν θα υπήρχε ποτέ κάτι τόσο δυνατό να με πληγώσει. Και είναι τώρα που έχει μεγαλώσει τρελά αυτή η δύναμη και θα είναι μεγάλη έκπληξη να βρεθεί κάτι πιο δυνατό, για ένα δυνατότερο πλήγωμα και πάει λέγοντας. Ανθρώπινα πράγματα. Τα ξέρεις, τα έχεις αναλύσει. Προσωπικά δεν θέλω να πάρω κανένανε στον λαιμό μου και πρωτίστως τον εαυτό μου. Φαντάζομαι ότι κάπως έτσι σκέφτεσαι κι εσύ. Μπορεί να έχεις φτάσει ακόμα πιο πέρα. Μπορεί να έχεις βρει κάποιον τρόπο να γεμίζεις με μικρά χωρίς να μικραίνεις. Εγώ πάλι νιώθω πως έχω καταφέρει τα δύσκολα κι όχι τα εύκολα, στα βήματά μου ως άνθρωπος εννοώ, στην αξιακή μου ανηφόρα και στην διαμόρφωση της άποψης για το τι θέλω και πώς να το μπορώ. Ξαφνικά ξύπνησα και ήθελα να τα πληρώνω όλα, τίποτε να μη μου χαριστεί και το αντίθετο. Μετά μαλάκωσα πάλι λίγο. Υπάρχει γύρω στην φύση δωρεάν πολύ ομορφιά. Την προτιμώ από τους ανθρώπους. Δεν κατηγορώ το σεξ. Μπορώ να κατηγορήσω τον εαυτό μου που το μισεί και πιο σωστά να μισώ τους λόγους και τις εκφάνσεις μου στην ιστορία μου που με έκαναν να το σιχαθώ. Ακόμα κι όταν ξέρω πως αυτός που θα με άγγιζε μπορεί να νιώθει πολύ ευγενικά και βαθύτερα αισθήματα. Μπορεί το σεξ να έχει αφετηρία το μίσος και ο έρωτας την αγάπη, αλλά κάπως ακούγεται πολύ απλή αυτή η διατύπωση ώστε να βοηθήσει στην εφαρμογή του. Δεν ξέρω ποια είναι πιο τελειωμένη υπόθεση, το σεξ με κάποιον που δεν είσαι ερωτευμένος ή η μαλακία με μια σκιά. Αν πίστευα πως απλά μαλακίζομαι με μια σκιά δεν θα το καταδεχόμουν ούτε στην σκέψη. Αλλά να μη λέω και μεγάλα λόγια πάλι πια, λόγια μπούμερανγκ που είναι θέμα χρόνου να με τσακίσουν. Δεν είναι ντροπή ο καημός κι η σιωπή. Πολύ μου άρεσε αυτό το τραγούδι, με γιατρεύει.