Καλή Πρωτομαγιά

 

Έχω ανάγκη μια σου λέξη, μια αλήθεια μες στις αυταπάτες και μια αγκαλιά να με γιατρέψει, από θανάσιμες αγάπες. Έχω ανάγκη να βουλιάξω, μέσα στο πιο βαθύ σου βλέμμα, απ' την αλήθεια να τρομάξω και να φουντάρω σ' ένα ψέμα. Έχω ανάγκη να σου δείξω, πως είμαι πλέον οπαδός σου, με την παλάμη μου να αγγίξω, τον πυρετό στο μέτωπό σου. Έχω ανάγκη να σε νιώσω σα μια προσωπική μου νίκη, με πόσα βράδυα να πληρώσω, τη μοναξιά που μου ανήκει. Μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη, ένα σακατεμένο βράδυ, μόνο τα μάτια σου θυμάμαι, δυο φλόγες μέσα στο σκοτάδι. Μια κρύα νύχτα του Σεπτέμβρη, που όσο θυμάμαι, με πονάει, έχουν περάσει τόσα χρόνια, μα αυτή η αγάπη δεν περνάει. Απόψε δε θα βγω στους δρόμους, στα όνειρά μου θα σε ψάξω, ότι δεν έφυγες ποτέ σου, έχω ανάγκη να φωνάξω. Σ' όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι, εγώ μαζί σου θα ξυπνάω, την πιο γλυκειά σου απουσία, έχω ανάγκη ν' αγαπάω.

Κι έτσι για πάντα θα σαλπάρω, στην πλάτη του δικού σου ανέμου, σα να 'σουν όρκος θα σε πάρω, που δε θα πάταγα ποτέ μου.

Το ξέρω είναι άτιμη η νύχτα, τη στήνει και σε βάζει στο σημάδι, τα φύλλα ανακάτωσε και ρίχτα και πάρε μου τον πόνο μ' ένα χάδι. Το ξέρω είναι άτιμο το βράδυ, σε παίρνει και σε πάει στα χαμένα, σαν φώτα βυθισμένα στο σκοτάδι, εκείνα που ονειρεύομαι για σένα. Για σένα. Την πέφτεις στα βαθιά, σε χάνω πάλι, δε βλέπεις, δεν ακούς, δε μου μιλάς, με δυο φτερά που σου 'δωσε η ζάλη, ανοίγεις το παράθυρο και πας. Ας πάει στα κομμάτια η αλήθεια, το ξέρω πως μπορείς χωρίς εμένα, μετράνε πιο πολύ απ' τη συνήθεια, εκείνα που ονειρεύομαι για σένα. Για σένα. Για σένα που ξεχάστηκα εδώ, χαμένος στης σιωπής σου την ηχώ, για σένα ονειρεύομαι εδώ, για σένα. Για σένα που ξεχάστηκα εδώ, δεμένος στο δικό σου το βυθό, για σένα ονειρεύομαι εδώ, για σένα. Για σένα.