Κατερίνα Γώγου

 

[...]

"σκόνη με ήλιο και σιωπή

να μπαίνει ο ήλιος στο κονιάκ

κ’ η σκόνη μαζί με τα τσιγάρα στα πλεμόνια μας

κι ας μην πάρουμε και σήμερα βρε αδερφέ

προφύλαξη για την υγεία μας

κι ούτε να δίνεις συμβουλές

το πως το κατεβάζω έτσι

και πως σκορπιέμαι έτσι

και να αφήσεις ήσυχα στα μούτρα

τις μπογιές τις μύξες και τα κλάματα

να τρέξουνε.

Μονάχα να κοιτάζεις ήρεμα

τα νύχια τα μαλλιά μου και τα χρόνια

πού ‘ναι βρώμικα

και γώ

να μη δίνω φράγκο για όλα αυτά"

[...]

"και θα κρατάς στις χούφτες σου

μ’ αγάπη και με προσοχή το μυαλό μου

είναι έτοιμο να διαλυθεί στα χίλια. Με πονάει.

Κι όταν

έρθουνε να σου πουν

εδώ δεν είναι

τόπος

και χρόνος

για τέτοια πράγματα

τράβηξε τη φαλτσέτα και θέρισε."