Τι θες να είμαστε επιτέλους!

 

Ανάμεσά μας τι; 

Με πειράζει που δεν ήρθες να γιορτάσουμε μαζί. Δεν ήρθες και δεν πήγα, έμεινα στον Ορίζοντα. Με πειράζει που δεν νιώθεις για προτεραιότητα το φιλί μας. Δεν είναι ακριβώς να πω ότι τι με πειράζει, με ενοχλεί, με πονάει, με απωθεί, μου τσακίζει την υπομονή και την μούρη. Μου γκρεμίζεται όλο το οικοδόμιμα. Αν τελικά ζω στον "κόσμο" όπου έχω το αντρικό μου σώμα ...δεν είμαστε εδώ. Γιατί δεν έρχεσαι; Κάτι τέτοια μου σκάνε και το καίω. Μου φταίει το σώμα μου το όνομά μου. Και είμαι μέσα μου πολύ blue γιατί έχω ακόμα αβάντες κι ελεύθερο χρόνο και είσαι η πρώτη μου προτεραιότητα αλλά δεν γίνεται να σε κυνηγάω συνέχεια, αυθαίρετα κι αυτιστηκά. Που εντομεταξύ έχω φάει τέτοιον αποκλεισμό ολοσχερή. Αποδέχομαι την ήττα. Αυτό πρέπει να κάνω. Καλημέρα. Ωραίο βιβλίο. Θα πάω μια βόλτα, θες να έρθεις κοντά;