Σκέψεις πάνω στο Υπάρχω

 

Σκέψεις πάνω στο Υπάρχω  (δικό μας)

 

Δεν είναι καλύτεροί μου. Ούτε το ότι τους επιλέγεις τους κάνει καλύτερούς μου. Ούτε η μοναξιά μπορεί να είναι καλύτερή μου ή καλύτερή σου. Σε ένα πράγμα μόνον υπερτερούν, στην κατανοητή τους επιφάνεια. Δεν θα ασχοληθώ με μικρότητες. Προέχει να βρω έναν ισορροπημένο στοχασμό για το τι μπορεί τελικά να συμβαίνει. Αλλά και ούτε με αυτό θέλω να ασχοληθώ. Σήμερα ξύπνησα και δεν ήθελα με τίποτα να ασχοληθώ. Η απογύμνωση καταστρέφει το όνειρο, το αφήνει εκτεθειμένο σε ένα περιβάλλον στο οποίο δεν μπορεί να επιβιώσει. Έφτασα πολλές φορές στο σημείο να δοκιμάζω να σε κυνηγήσω με τρόπους που έχω πανηγυρικά και οριστικά απορρίψει ήδη στο παρελθόν. Όχι. Δεν θα καταδεχτώ Καμία κουτσή βοήθεια. Ζήλεψα τόσο πολύ που φούσκωσα με μια περηφάνια τελείως απορριπτική. Πώς είναι δυνατόν να τρέμω μπροστά σου σαν μαθητούδι με την ελπίδα κάτι να διδαχτώ κι εγώ από τους ωραίους σου Έρωτες! Ποιος μπορεί να υπάρξει καλύτερός μου! Κι αν υπάρχει κάτι πιο πάνω από αυτό που φτάνω να αισθάνομαι μήπως είναι αυτό που σε απομακρύνει; Η ζήλεια μου για αυτό το καλύτερο που σε κρατά μακριά μου. Να μη θέλω τίποτα να είναι καλύτερο  ή να πρέπει να ταπεινωθώ και να σταθώ απέναντί του σα μαθητούδι. Δεν μπορώ να λέω τίποτε άλλο από το ότι γνωρίζω βαθιά πως μπορώ να είμαι καλύτερή τους, να έχω έστω το κάτι αλλιώτικο που δεν έχουν αυτοί. Και για να μπορώ να χαίρομαι με την χαρά σου να γνωρίζεις κι άλλα πράγματα πρέπει να ισορροπώ λυπώντας σε που δεν είσαι μαζί μου. Αλήθεια πώς αλλιώς μπορεί κάποιος να σταθεί στην χαρά όταν προδίδεται από τον έρωτά του;