Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2022

de profundis 13

 

Είσαι το νησί μου. Γιατί δε σου φτάνει αυτό; Αφού ξέρεις πως μας αρέσει όσο τίποτε άλλο να κάνουμε ευτυχισμένα, ξαναμμένα κι εκστασιασμένα τραμπάλα. Ύστερα θα μπορούσαμε να γδυθούμε και να κάνουμε πραγματικό Έρωτα αυτή τη φορά.

Μη νομίζεις, έχω κι εγώ manual εδώ, μα δεν το ανοίγω –πολύ-. Σήμερα σκέφτηκα όμως πως αν πραγματικά μ’αρέσεις ίσως να έπρεπε στην θέση του Εγώ να βάλω πρώτα και πάνω το manual. Manual για όλα. Όρια, συμπεριφορές, νάρκισσους, ασφοδέλους, σχιζοφρένειες, πολυτραυματίες, ομοφυλόφιλους, κτλ.

Σου έχω κάνει εκατομμύρια αναγνώσεις. Σε βρίσκω μέσα μου και με βρίσκω μέσα σου. Χωρίς εσένα δεν βρίσκω τίποτα. Μετά από εσένα είναι ο Θεός, η δεύτερη επιλογή μου, χαχ! -Και πες μου τώρα ότι είμαι πάλι σε κρίση και το Manual λέει πως έτσι σε διώχνω.-  Περπατάω μαζί σου σε λερωμένα πεζοδρόμια, σε αμμουδιές, σε λιβάδια, σε πέτρες και σε αγκάθια.

Κατάφερα να χαίρομαι για αυτά που πετυχαίνεις! Ναι. Με φουλ μαζοχιστική και ναρκισσιστική συνείδηση χαίρομαι που δοκιμάζω την ταπεινότητα έτσι. Πιστεύω ακράδαντα πως αλληλεπιδρούμε και χαίρομαι τα επιτεύγματά σου σαν δικά μου, που δεν μπορώ να τα πανηγυρίσω ως δικά μου όμως, παρά να τα χαρώ βαθιά και ταπεινά.  

Θα ήθελα να κάναμε κάτι μαζί για την πραγματικότητα. Φοβάμαι πως αυτό έχει μια γερή δόση Ουτοποίας αλλά θα ήθελα να προσπαθήσουμε από κοινού. Θα ήθελα να προσπαθήσουμε από κοινού. Θέλω να προσπαθήσουμε από κοινού. Προσπαθώ ώστε να προσπαθήσουμε από κοινού. ΜΑΖΙ

Όσο κι αν με σαρώνουν οι ανάγκες μου σκέφτομαι πως κι εσύ έχεις ανάγκες, ασφάλειας, συνέπειας, σταθερότητας, προσωπικού χώρου και χρόνου, ειλικρίνειας και θετικών συναισθημάτων. Αγάπης και Έρωτα. Και είμαι στην ευχάριστη θέση να σου ανακοινώσω πως μπορώ να καταφέρω κάτι τέτοιο για σένα πάνω από τρεις ώρες την ημέρα! Χωρίς να πιεστώ ή να χρειάζομαι την περσόνα. Για σένα μπορώ.  Και για μένα  μπορώ. Για μένα μπορώ και 24ωρα χωρίς περσόνα –σουμουμας-, αλλά όχι πάντα κι όχι τόσο ευχάριστα. Σημειώνεται πρόοδος όμως, όπως και να το δεις.

Τι θέλω από εσένα; Γιατί ερωτεύτηκα πρώτη φορά μαζί σου, ξέρει κανείς; Αυτό που κάνεις με την τέχνη σου είναι. Κι αυτήν τη γλώσσα τη θέλω, αυτή τη ματιά τη θέλω πάνω μου, την ενέργεια ,τα συναισθήματα αυτά όλα τα νιώθω. Νομίζω πως σε καταλαβαίνω και είναι σε αυτό που χωλαίνει επιβεβαιωμένα το είναι μου, στο να καταλάβω, να νιώσω κάποιον. Κι εσένα πιστεύω πως σε καταλαβαίνω, σε νιώθω,  βλέπω ως τον πυρήνα σου από την ώρα που γεννήθηκες, από ωάριο μέχρι πριν την σύλληψη. Μη κοιτάς που δυσκολεύομαι στο να δράσω και να αντιδράσω κανονικά.

Θέλω να σ’αγαπήσω, ανιδιοτελώς. Η μεγάλη μου λαχτάρα γι’ αυτό με έφερε πολλές φορές στα άκρα, να μη ζητάω τίποτα, να μην αντιδρώ, να αποστασιοποιηθώ, να απαρνηθώ, να βασανιστώ και να βασανίσω. Ξέρεις καλά, είσαι κι εσύ κάπως έτσι. Γι’ αυτό μου λες κάνε πέρα ηλίθια, θα μπλέξουμε εδώ.

Όμως σ’αγαπώ και σε θέλω πολύ. Αν μ’ακούς Έλα. Έλα να βουτήξουμε μαζί.  Να κάνουμε σαν τα παιδιά τραμπάλα..      ξέχνα το manual    Έλα να δοκιμάσουμε στα αλήθεια


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή