Ταράτσα

 

Καλά με λες Ηλίθια. Από τότε στο τετραόροφο στην ταράτσα στη Δήλο κόλλησα αυτό το Ηλίθιο φετίχ να κλαίγομαι για μια γυναίκα -που είναι όλες οι γυναίκες και οι μεταμορφώσεις τους-. 

Όλοι οι ηλίθιοι τσιμπάνε με αυτό, φτάνει κόκκαλο. 

Θυμάσαι μωρό μου τι επικά χρόνια περάσαμε τότε στην Δήλο!

 Έρχόμουν τρίτη στην καρδιά σου κι αυτό με τρέλαινε. Μέχρι που γινόμουν πρώτη μία στιγμή... 

Τι ευτυχισμένες μέρες! 

Και τώρα ξέρεις πώς να με κάνεις ευτυχισμένο. Και δεν το κάνεις. Δε θες να με δεις. 

Δεν ξέρω πώς να ζητώ να με κάνεις ευτυχισμένη. Δε θυμάμαι ποιά είμαι. 

Μα δε θυμάμαι μέρα που να μην με έκανες ευτυχισμένη...

  τότε στην ταράτσα στην Δήλο.