Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2021

 

Εμένα μ'αρέσουν τα ομηρικά έπη κι ας τα λένε ελληνικό μεσαίωνα. Κι ο μεσαίωνας καλός είναι, έχει το γούστο του. Δεν μπορώ να περιμένω και πολλά από την ανθρωπότητα. Η ανθρωπότητα κρύβεται ακόμα κι από τον ίδιο της τον εαυτό. Εγώ ξέρω πως το χου είναι το πιο ξεχού. Άστους να ψάχνονται, τι θέλει να πει ο ποιητής, αφού ο ποιητής ότι είναι να πει το λέει. Άσχετα που οι περισότεροι την τρώνε αμάσητη την ποίηση και περιμένουν να ακούσουνε το νόημα απ'τα έντερά τους. Άκου τι σου λέει ο ποιητής, όχι τα αυτιά σου. Τέλος τα παρεξηγημένα ποιήματα. Η περιγραφή είναι συγκεκριμένη, είναι τόση η έλξη που νιώθω που διαλύομαι. Αν ποτέ μου δινόταν μια αληθινή ευκαιρία να εξωτερικεύσω αυτή την ενέργεια με επίγια μέσα δεν ξέρω πώς γίνεται. Ξέρω; Ξέρει κανείς; Φαντάζομαι πως είναι μια αλληλεπίδραση, ένας χορός, συντονισμός δλδ κι έχουν περάσει αιώνες σε αυτό το κανάλι που είναι τόσο πλατύ όσο το ανοιχτό μυαλό και όλη η βλακεία του κόσμου μαζί.  Η υπεριφάνεια και η αμφιβολία μας. Ο γιατρός μου φοβάται την αντίδρασή σου. Δεν θέλω να κάνω τίποτα τραβηγμένο, την ψυχή μου να σου τραγουδήσω και να σε κοιτώ. Είπαμε, δεν ξέρει από ποίηση ούτε ο γιατρός. Μπορεί κι εγώ να νομίζω ότι ξέρω. Η ποίηση ξεπερνά την ανθρώπινη μνήμη. Περνά μέσα από την ανθρώπινη μνήμη το υπεράνθρωπο, μιλάει στην γονιδιακή γλώσσα με τον πλούτο του αρχετυπικού κώδικα πολύ πριν φτάσει στην σημερινή απλοποίηση, την δαρβινική μονοχρωμία που ζούμε κι εμείς όταν επιλέγουμε να πορευτούμε μαζί με το σύνολο και να μεταφράζουμε τους εαυτούς μας μέσο των ανθρωπιστικών επιστημών και των μαθηματικών τους πειραμάτων. Εγώ ξέρω και τον ρίχνω τον σέρβερ με είκοσι λέξεις αλλά δεν με ενδιαφέρει πια να τα βάζω με τα ελλατώματα του συστήματος έτσι για να τα βάζω με αυτό που με κοιτάει στραβά από γεννησιμιού μου. Έφτασα τόσο κοντά στην ευτυχία μόνο με μια συνειδητοποίηση. Κι είναι τόσο δυνατή που όσο και να με αποπήρες το μόνο που κατάφερες ήταν να διαγνωστώ με ερωτομανία και να ψευτοδέχομαι τη θεραπεία. Γιατί όμως εσύ επέλεξες τον αποπροσανατολισμό; Τι να θες άραγε με το να με θες μπερδεμένη και να πρέπει να φοράω ζουρλομανδία κάθε που ξεκινάω να κάνω μια κίνηση προς εσένα. Μια πρώτη απάντηση είναι πως δεν θες τίποτα από μένα. Απάντηση που με κάνει τίποτα, πράγμα που καθόλου δε στέκει εκτώς αν αντιστρέφεται και στο όλα. Με λίγα λόγια, μας γάμησες. Τουλάχιστον κάν' το και πράξη.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή