Καλημέρα

 

Παραισθάνθηκα μια απίστευτη αγκαλιά όταν ξύπνησα!

Αυτό είναι ποίημα!

 Έκανε τις νυχτερινές μαλακίες μου να φαίνονται σα ντοπαρισμένοι μπαμπουίνοι

Εσύ μπορείς να με λες και μαλάκα ..

Αλλά κοιμήθηκα καλύτερα χωρίς κλαψουρίσματα

 Με πείσμα και εκτώνωση καλύτερα 

Γιατί ξεφτύλα θα ήταν άμα δεν προσπαθούσα και αν δεν είχα βρει έναν δρόμο

Όμως τον έχω βρει και με κάθε χιλιοστό που προχωράω 

μου περνάει και η ξεφτήλα και η κατάντια που νιώθω όταν αφήνομαι έρμαιο στα συναισθήματά 

.. που λες ..

Εσύ αγάπη μου σε τι φάση είσαι;