ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΟ ΤΟΥ ΠΑΛΙΑΤΣΟΥ

 

ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΟ ΤΟΥ ΠΑΛΙΑΤΣΟΥ

Εισαγωγή: βάλε ότι θες

Θέλω να είμαι ο Παλιάτσος σου για πάντα

Εμπρός τα κέρματα σου ρίξε να κουνιέμαι

Να σου χαμογελώ να υποκλίνομαι να σκύβω

Να κάνω εδώ κι εκεί πως χάνω και ξεχνιέμαι

Μες το ασπρόμαυρό μας φόντο να παγώνω

Να τρέχουν μπάλες απ' τα χέρια μου πλανήτες

Σε ένα λουλούδι στην παλάμη μου που ανθίζει

Με μια κίνηση σαν στραβοτιμονιά σε χιόνι

Απ' την σχισμή που έχουμε φύγει 

κι έχουμε γίνει Α!στερισμοί 

Θέλω να είμαι ο Παλιάτσος σου για πάντα

Τη νύχτα μόνος σαν ξεβάφομαι στο τέλος

Έρχεσαι στρίβεις στη πληγή το άγριο βέλος

Μες τον καθρέφτη μου να σε κοιτάξω πίσω

Να έχεις τα χείλη σου λες κόκκινα από αίμα

Να είναι τα μάτια σου μεταλλικά και υγραμένα

Με έναν αέρα που μας ρίχνει σε μια κλίνη 

Όπου το φως και το σκοτάδι έχει συγκλίνει

Απ' την σχισμή που έχουμε φύγει 

κι έχουμε γίνει Α!στερισμοί 

Τέλος: για κλείσιμο βάλε ότι θες 

(μουσική: Αφρικάνικο Βούντου Ζεν/ με μονόχορδο, αυλό και τύμπανα από πηλό)  

                                                                                                     ΦΑΚ