Χ____Α

 Ο έξω.  Ν έξω.  Δεν είναι τα Χρόνια. Δεν είναι το Χαχαχα. Πάλι κρεμάλα. Πάλι Φωτιά. 

Έχω βρει τον πιο όμορφο και ταιριαστό δρόμο. Το πιστεύω ότι έχω βρει έναν δρόμο της προκοπής. Όχι αδιέξοδο. Και θα γινόταν και ωραία ταινία. Χωρίς καν να χρειάζεται τέλος. Χωρίς κλισέ ή πιθανές ανασφάλειες και χαζομάρες . Η αλήθεια είναι ότι είμαι απλά σε έναν δρόμο. Στον δρόμο που θέλω. Για μια πόλη που την έχω δει πες σε καρποστάλ. Ένα ηλιοβασίλεμα που καρτερούσα να ευχηθώ να ζήσω στον ήλιο. Αυτά που κάνουμε μ΄αρέσουν. Αυτό που με κάνεις να νιώθω, για σένα. Να θέλω. Αυτό που βρίσκω μέσα μου ψάχνοντας να καταλάβω τον κόσμο που κοιτάς. Το πώς τον κοιτάς. Που θέλω να καταφέρω να σε κοιτάξω, να συνεννοηθώ μαζί σου μια φορά. Να σπάσω την φόρμουλα. Να την ερμηνεύσω κάπως που να δουλεύει με τους συνδυασμούς που φτιάχνει και η δική μου οπτική. Υπάρχουν πετυχημένοι συνειρμοί, το έχω δει να δουλεύει! Να λέω «Βαγγέλη» και να κλείνει η πόρτα. Α! Να πω το όνομά σου και να ανοίξει! γίνεται;   ..   Έχω στον ώμο μια ρωγμή από ένα φτερό που έχει γεννηθεί και μπορεί να αφήσει ένα "μικρό" σκάσιμο. Έλα, τι σε πειράζει; Τι σε προβληματίζει;   .. πες μου ένα όνειρό σου να στο φτιάξω.