με την μοναδική πένα του Μπάμπη

 

ΠΕΡΙ ΑΓΡΙΛΙΩΤΙΣΑΣ    

Ειδικοί εκτιμούν ότι η Αγριλιώτισσα είναι κτίσμα του δεύτερου μισού του 19^ου αιώνα.

Η Αγριλιώτισσα είναι εκκλησία Αιγαιοπελαγίτικη και εκφράζει την αισθητική των Ελλήνων μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου και πριν τον Κόντογλου, τότε που η Ελλάδα είχε τη δική της αύρα, το δικό της χρώμα, το δικό της άρωμα.

Η Αγριλιώτισσα είναι η Ελλάδα που ανασταίνεται και δημιουργεί. Είναι η χαραυγή της Ελλάδας και η χαραυγή της εποχής της σταφίδας. Είναι η ίδια η Ελλάδα.

Η Αγριλιώτισσα είναι ένα μνημείο που εκφράζει την ελληνική ψυχή. Ένα μνημείο που στο εξωτερικό του ακτινοβολεί φως και εξωστρέφεια και στο εσωτερικό του μετατρέπει την Αβραμική θρησκεία σε κατάνυξη και λατρεία. Δηλαδή εκφράζει το θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων με τον ίδιο τρόπο που εκφράζονταν πάντα. Κάνει το ίδιο πράγμα με αυτό που έκανε κάποτε ο Επικούρειος Απόλλωνας .  Παρατηρώντας την Αγριλιώτισσα καταλαβαίνουμε πως ο εσωτερικός μας πολιτισμός είναι άυλος και δεν σκοτώνεται.

Στη δική μου οπτική η Αγριλιώτισσα είναι εξίσου σημαντική με την βυζαντινή εκκλησία του Σωτήρος στους Χριστιάνους, διότι η μία εκφράζει το θεοκρατικό και θεοκεντρικό σύστημα των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων , ενώ η άλλη εκφράζει την Ελλάδα. Κοιτάζοντας την Αγριλιώτισσα και αναπολώντας την εποχή της, βλέπουμε στο πέλαγος να αρμενίζουν σκούνες, γολέτες, τρεχαντήρια, πάρωνες, λόβερ, μπάρκο μπέστια και πρώιμα ατμόπλοια. Στη σειρά βλέπουμε απέραντες σταφίδες και γεμάτα αλώνια να μοσχοβολούν κάτω από τον Αυγουστιάτικο ήλιο. Βλέπουμε άλογα στο δρόμο και στις μαΪστρες, γαΪδουράκια, κάρα, σούστες, μόνιπα, ψάθινα καπέλα και ομπρελίνια. Ένας τόπος παραδεισένιος που μοσχοβολούσε από τα αρώματα της στεριάς και της θάλασσας.

Υπάρχει μια ιστορία που λέει ότι την Αγριλιώτισσα την έκτισαν οι Παλαιολόγοι. Η ιστορία αυτή δεν είναι αληθινή διότι δεν έχει πηγές. Δεν επιβεβαιώνεται από τους είδικούς και δεν έχει σχέση με την εποχή που αναφέρεται, τον ορθό λόγο, τον κοινό νου και το εφικτό.

Οι Παλαιολόγοι δεν είχαν πλοία και χρήματα, οπότε δεν μπορούσαν να στείλουν την αποστολή που λέει η ιστορία. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος εστεύθη Αυτοκράτορας στο Μυστρά και μετέβη στην Κωνσταντινούπολη με ενετικό πλοίο διότι δεν υπήρχαν βυζατινά πλοία. Οι παλαιολόγοι δεν είχαν ούτε βάρκα. Την εποχή των Παλαιολόγων οι Τούρκοι είχαν φτάσει μέχρι τον Ισθμό. Από το πάλαι ποτέ κραταιό Βυζάντιο είχε απομείνει η εντός των τειχών Κωνσταντινούπολη και το δεσποτάτο του Μωρέως. Τις στεριές της διαφέντευαν οι Τούρκοι πασάδες με τους ηλιοκαείς σπαχήδες τους και τις θάλασσες τις όργωναν οι έμποροι των Εθνών Ενετοί και Γενοβέζοι. Η μόνη θάλασσα που εξουσίαζαν οι Παλαιολόγοι ήταν ο Κεράτιος Κόλπος και η μόνη ναυτική άμυνα που διέθεταν ήταν η άλυσος του Κεράτιου Κόλπου. Οι Παλαιολόγοι βίωναν τον πόνο και την αγωνία ενός αργού και επώδυνου θανάτου. Η ιστορία αυτή είναι θλιβερή διότι ζητά να πάρει μετρικό από αυτά που δεν είχαν και δεν μπορούσαν να δώσουν οι Παλαιολόγοι.

Είναι επίσης θλιβερή διότι σκυλεύει το σώμα της βασιλεύουσας την ώρα που ψυχοραγούσε.

Η ψευτοΪστορία αυτή απλώνει μια θολούρα πάνω από το μνημείο της Αγριλιώτισσας και καταστρέφει την πραγματική του αξία και σημασία, γι’ αυτό πρέπει να ξεχαστεί.

Οι άνθρωποι σέβονται τα μνημεία τους και τα σύμβολά τους. Ο περιβάλλων χώρος πρέπει να βρίσκεται σε αρμονία με το μνημείο και αυτό το φροντίζουν ειδικοί άνθρωποι που έχουν και υπηρεσιακή ευθύνη. Το μνημείο της Αγριλιώτισσας βρίσκεται υπό την προστασία του Ελληνικού Κράτους.

                                          Σας ευχαριστώ

    

    

Περιοδικό ΦΙΛΙΑΤΡΑ τεύχος 236