Κρεμάλα

Σε σκηνή σκοτεινή πάλι έχω βγει 

για να παίξω την πράξη που αιωρούμαι 

με τη στύση του κρεμασμένου.

 

Τη σωστή λέξη δε βρήκα να πω.

Χάνω τα γράμματα όλα 

κι ανάβει η φωτιά.

Με έχει πάρει αγκαλιά 

με χαϊδεύουνε πύρινες γλώσσες 

Σφίγγω τα μάτια 

τα χέρια κάνω γροθιά

Ώρα είναι που συσπάται η σπηλιά

και γύρω μου πέφτει

από καύτρες μια μπόρα.

Θεέ μου, αγαπώ.

Συγχώρεσε τα μου όλα.