secret tryst

 

Μεγάλη ιστορία το πώς η Ηλέκτρα είχε κατορθώσει να το σκάσει από το Βόριο Ερευνητικό. Της έφτανε μια συντονισμένη ανάμνηση και μόνο για να την ξυπνήσει και να της πυροδοτήσει όλα της τα χαρίσματα.

 Έφυγε από κει μόνη της, χωρίς να ανοίξει ούτε ένα ρουθούνι. Σχεδόν θα μπορούσαμε να πούμε πως είχε τηλεκινηθεί. Τουλάχιστον αυτό άφησε να εννοήσουν οι άνθρωποι που την παρακολουθούσαν. Αν έψαχναν την τοποθεσία που τους είχε δώσει στο τελευταίο της -όπως το είπε- σημείωμα, θα έβρισκαν όντως το τελευταίο στίγμα από το τσιπάκι της και κάτι σαν απανθρακωμένο σκελετό, ίδιο με τον δικό της, την σκόνη του και καλά σώματός της. Είχε εκπληρώσει, τους έλεγε, την μεγάλη της επιθυμία, να ενωθεί με τα αστέρια μέσα από μια μυσταγωγία  εξαΰλωσης, στέλνοντας την βιοενέργειά της στον πλανήτη Ρας. Δεν ήταν ακριβώς ότι θυσιάστηκε κάποια όμοιά της στη θέση της, ούτε και σύμπτωση ήταν. Αλλά πραγματικά δεν έχει τώρα αυτή η ανάλυση κάποια ιδιαίτερη σημασία.

Αυτό που έμενε ήταν να μπορέσει να κρατηθεί αόρατη από το πανταχού παρόν μάτι του Α.Π.Σ. Μιά τόσο διαχυτική προσωπικότητα με τον εκρηκτικά παρορμητικό χαρακτήρα και το σαρωτικό πέρασμα της Ηλέκτρας έπρεπε τώρα να ζήσει ως ένα επτασφράγιστο μυστικό. Είχε προπονηθεί αρκετά πάνω σε αυτό όσο καιρό ετοίμαζε τη φυγή της από το Βόρειο Ερευνητικό, τώρα όμως δεν θα χωρούσε κανένα περιθώριο λάθους. Έπρεπε να μελετάει κάθε της κίνηση και να εμπιστεύεται τυφλά την Ελένη και την Ελίζα.  

( art Garsot / secret tryst)