Ο παλαιστής που αποφασίζει να παλέψει με το χρόνο, αλείφει το κορμί με λάδι για
να γλιστρά απ' την πανίσχυρη λαβή του. Όμως ο χρόνος, ως γνωστόν, δεν έχει χέρια, γι'
αυτό κανένας δε μπορεί να του ξεφύγει.
Αυτός που παραβγαίνει με το Χάρο, στην ταχύτητα, κι είναι πιο γρήγορος, φτάνει
στο τέρμα πρώτος.
Ο πρωταθλητής του ύπνου κοιμάται κι ονειρεύεται ότι κοιμάται.
Κολυμβητής μεγάλων αποστάσεων μέσα σ'ένα πηγάδι.
"Που πάτε μέρες μου" ρωτά, ΄"μικρά πουλιά, γιατί πετάτε, για που τραβάτε
βιαστικά;"
"Εμείς δεν πάμε πουθενά, εμείς δεν είμαστε πουλιά, στεφάνι επτάφυλλο είμαστε,
πέτρινο κιονόκρανο στου χρόνου την αμετακίνητη κολόνα. Εσύ πηδάς αδιάκοπα, εσύ
αποδημείς προς μια εποχή πιο παγερή, προς ένα ατέλειωτο χειμώνα".
ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ
(fotoart William Blake)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή