"συλλογή πρώτη"

ΠΟΡΕΙΑ

Ούτε στιγμή χωρίς μια λύπη,
ούτε στιγμή χωρίς χαρά.
Δάκρυ, χαμόγελο δε λείπει,
καρδιά και νους κάνουν φτερά.

Καμιά στιγμή χωρίς ελπίδα,
καμιά στιγμή χωρίς καϋμό.
Μιά ξαστεριά, μια καταιγίδα
δεν έχει ο νους αναπαμό.

Σήμερα σέρνομαι στο χώμα
στ' άστρα όμως αύριο πετώ.
Και απ' την αυγή μέχρι το γιόμα

δε σταματώ να περπατώ
με τη ψυχή πάντα στο στόμα.
Κι όταν δεν κλαίω, τραγουδώ...


ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Όταν τραγουδάς,
αηδόνια, είπανε,
πετούν στην αγκαλιά σου.
Κι όταν χαμογελάς,
στα χείλη σου ανθίζει ένα λουλούδι.

Και πέρασε όλη τη ζωή
με το χαμόγελο
και το τραγούδι...

Μα είχε βάλει εν' αηδόνι στην καρδιά,
στα χείλη ένα λουλούδι
κι έκλαιγε μέσα του βουβά...


ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Καυχιόσουνα πως πήρες το σωστό δρόμο
φυτεύοντας τριαντάφυλλα στο στήθος σου
και το λυγμό σου κάνοντας τραγούδι.

Την ώρα όμως του απολογισμού
 μάταια ζητούσες τη δικαίωση.

Μάτωναν την καρδιά σου
τ' αγκάθια των συντρόφων σου,
που, κι αν φυτρώσαν άθελά σου,
ανήμπορος στάθηκες να ξεριζώσεις . . .

ποιήματα του, 

συμπατριώτη μου και οικογενειακού μας φίλου, 

Κώστα Ερανιώτη

(fotoart Garsot)