Απάθεια;

Σμιλεύοντας τα κομμάτια μου

Μεταναστεύω σε κορμί
 Από ταξίδι φευγαλέο

 Δίνω, δίχως να δοθώ

Κόβοντας το δείγμα του εαυτού μου

Μισά που μισάσανε ξαναμισιάζουν

Ώσπου για να τα δω θέλω φακό απο μικροσκόπιο

Θυμάμαι ένα πολύχρωμο δωμάτιο κι ένα τοπίο

Το άνοιγμα στο βλέμμα, των 360 μοιρών, 

καθώς σε φιλούσα, καθώς

περιπλανήθηκα στα πλευρά σου

, ξάπλωσα στην κοιλιά να φτάσω 

Τα γόνατα, να ανέλθω

Έγινα βυζανιάρικο τραγί
, κι ήθελα

Να γίνω θαλασσοπόρος
των παλμών σου.

Τώρα αναπάντεχα. Σκόρπια Τώρα

Εγώ, συλλέκτης του εαυτού μου..

...ο συλλέκτης του εαυτού μου!

(foto and drowing by mia maluca Glory)