στον ιστό..έστω

κι έβγαινε το χρυσάφι από μια φτυσιά τόπο

-υποθέτω, είπα, είναι το στόμα μου-

είπα, 

σαν το βάθος να μας τρέφει
η επιφάνεια να μας ταξιδεύει

κι εκεί σκεφτόμουν πάλι
πως να σπάσω τον κανόνα. κοινή εμμονή, έντευξη,

αλλιώτικος χάρακας, με αλλιώτικες διαδρομές στην παλάμη

κι άλλα γαμώτο..

το τρεχαντήρι, το άτι του φευγιού

η αλυσίδα που είναι να δέσουμε στα πόδια μας

αν είναι να κρατηθούμε

και σε έβριζα τρυφερά γιατί ήθελα 

να κολλήσουμε φυσικά σε ένα γαμήσι σα σκύλοι

να γίνω η βασίλισσα που θα αποκολλήσει το πέος σου 

να το θηλάσω με χείλη ιππόκαμπου

η μαύρη χήρα σου στον ιστό..έστω

είπα, εδώ θα χαθούμε._

κι έγιναν πυροτεχνήματα όλοι οι δορυφόροι 

πάνω, πάνω απ' τα κεφάλια μας..

(art Robert Rore)