ψηφίδες αμμοβότσαλων

το απολιθωμένο σύννεφο με ξερή διαβάζουν οι κυνηγοί της στιγμής. σα να φωτογραφίζουν την αστραπή. ένα προστατευτικό μανιτάρι ένοχης ηρεμίας.
να νιώθεις τις δονήσεις της γης. την πορτοκαλί γοργόνα που χαϊδεύει ο άνεμος με σεσημασμένη γοητεία κι υφαρπαγής μυρωδιές. 
στην ψάθα βαραίνει η αθωότητα εισχώρησης προς την αποτύπωση-ανταύγεια μνήμης. 
για κάποιο χταπόδι που τρώει λαίμαργα το πλοκάμι του καθώς στη θέα του ο ιππόκαμπος αυνανίζεται και τρέχει το χέλι. 
αν, το φάρδος της ευημερίας είναι σαν το τρίτο μάτι των κόσμων που αραδιάζουν δούλους στα κισσέ της πρεμιέρας.

(art Eggonopoulos)