αριθμός αβοκάρντο

θέλαμε καιρό να συναντηθούμε. καθόμαστε αντικριστά. η στιγμή στη σιγή παίζει κρουστά.

τα μάτια μας τροχοί μηχανής δρόμου είναι που μας παν σε αυτό που λέγετε ’’τώρα’’.

που κρατάει αιώνια. φωτορυθμικά παίζει ο ήλιος τα σύννεφα κι οι στάλες κύματα καταιγίδες σε καύσωνες. σώνουν τα χρόνια μιας νεκρής αναμονής.

αναπνέω συμπιεσμένο αέρα. θολό ηφαιστειακό καπνό. ίσως υπάρχει ο λευκός στραγγαλισμός της ανάσας των δυτών με φυσαλίδες διαμάντια.

(art Zurbaran)