Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

''ευτελείς εκλάμψεις''

σκοτάδια κουδουνίζουν . υπονοούμενο
δωσμένοι στην οπτική γωνία
μια ιδέα σε εποχή στιγμιαία
τραβήγματα βήματα
θα τραβήξει πολύ ακόμη?
όπως βλέπεις.. δεν έχω εδώ το μυαλό..
-αλλά σουτάρω για σένα..α-

(fotos by me. -thanks frick-)
ΕΠΟΙΗ
Ετικέτες

12 σχόλια:

  1. spitha26 Φεβρουαρίου 2010 στις 10:28 μ.μ.

    α... μ αρεσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. pandiony26 Φεβρουαρίου 2010 στις 10:45 μ.μ.

    τρελό ποζέρι..
    ;οΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. spitha26 Φεβρουαρίου 2010 στις 11:13 μ.μ.

    δωστου να καταλαβει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δημήτρης27 Φεβρουαρίου 2010 στις 3:01 μ.μ.

    ότι να ναι...

    αγάπη ελπίζω να σουτάρεις οξυγόνο και αγάπη...

    καλημέρα όμορφη!

    *καλά το ξέραμε μας το χες πει αλλά τόσο ποζέρι...χαχαχα :-PPPPPPPPPPP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. spitha27 Φεβρουαρίου 2010 στις 3:27 μ.μ.

    καθολου οτι να'ναι φιλε μου.. τσου, τσου, no, no, no.. παντα υπαρχει μια συνδεση..μ αρεσει που ψαχνω να βρω το παραμυθι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δημήτρης27 Φεβρουαρίου 2010 στις 3:43 μ.μ.

    αντε μωρέ την πειράζω... (έχουμε τα εσωτερικά εμείς)
    τπτ ανερμάτιστο όλα έχουν το νόημα τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. spitha27 Φεβρουαρίου 2010 στις 4:53 μ.μ.

    ω γεςςς :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. HELIASTER28 Φεβρουαρίου 2010 στις 6:05 π.μ.

    Να σουτάρεις για την πάρτυ σου...Καντο όπως ο Μπέκαμ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. spitha12 Μαρτίου 2010 στις 2:48 μ.μ.

    ma akomh anarwtiemai... giati den ekanes kati m ekeinh thn trelh apisteyth karekla apo pisw sou?!
    mau mau... perimenw to tetelesthai...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. pandiony12 Μαρτίου 2010 στις 2:58 μ.μ.

    γιατι δεν έχω μυαλό ΜΑΤΆΚΙΑ ΜΟΥ, το χεις κατακυριευσει όλο.
    μα κοιτα, ετσι κι αλλιώς ήταν πιασμένη. κάθεσαι εκει και παρακολουθεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. pandiony12 Μαρτίου 2010 στις 3:01 μ.μ.

    χαζευω τις φωτογραφίες που μου έστειλες..
    θα είναι κι άλλες κι αλλές και θέλω να τις δω όλες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. spitha14 Μαρτίου 2010 στις 2:08 π.μ.

    καθομαι εκει και σε χαζευω μεσα στην απορια μου και στο ημιγλυκο χαμογελο μου.μας χωριζει μια διασταση. υπονοουμενο; οι λιγες αγνωστες υπολοιπες αναμενουνε λανθανουσες.δεν εχω λογο εδω. εκει θα το γεμισω το φιλμ. [μαζι σου φυσικα.]

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σιωπή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)