ον σπασμένον

(ή απάλλαξον με τα κανATIA τούτα!)

αποτύπωσαν αυλάκια το πέρασμα
στην αρχή η δόξα του Έρωτα και
έτρεξε ιδέα άναρχης αρμονίας νερά
στα κενά της κίνησης
τροχιές στενά εναύσματα
άναψαν φλόγες απο Γη σε ουρανό

συνοικώ σε τοίχους ηχητικών γραμμών
μορφές διάνοιας-μεταναστευτική ανάσα
νανούρισμα στα φιλιατρά των αυτιών
του Μορφέα σαν να ονειρεύεται
πως χαϊδεύει μιάν έναστρη
θέα σε ύπνωσις σφαίρα
υπερόλου - αδιάφορο
θ α ν α τ ι κ ά

θα να τι κα -σπασμένο/κολλάει- κάτι να θα

φεγγαροβολίματα βούληση ποδοβολητά
σπείρα φως στη σκιά της στοάς
στο χάος, κάτι, στο διάστημα
στημένοι δια στόματος πειστικού
πίεση δλδ, υπάρχει μίξη, νόμος, διάλυμα
τότε σέβονται το συναίσθημα, πλιζ, παρακαλώ
μην τρώτε φιστίκια την ώρα που σας δείχνω
τον καινούριον δαιμόνιο τρόπο για
να σκοτώνεται ο ήρωάς -μου-!

[καθόλου δεν κοροϊδεύω, γελώ που ευφραίνομαι ισορροπώ δίνοντας κρεμάμενη γλώσσα και χείλη στην α λ ή θ ε ι α]

(art Mantegna Andrea/ samson)