το φανταστικό σου φιλί

Την ομίχλη που με έντυσε η άμορφη παρουσία σου ανασαίνω. Με σκόρπιο σκοπό ναρκωμένο από το τσίμπημα σου το φανταστικό. Ας είναι, σ’ ευχαριστώ. Τίποτα δεν ξέρω.
Μόνο ψυχανεμίσματα, ματιές γοργές σαν ξυφίσματα σε αύρες παρατεταμένες. Φαντασίες για κάποια ελάχιστα ηλεκτρικά χάδια, συμπλέγματα ακροδαχτύλων. Κι ένα εξερευνητικό φιλί στον παλλόμενο από το καυτό αίμα λαιμό σου. Με μια μυρωδιά λες γνώριμη, λες από πάντα δική μου, προέκταση μου, στα σκοτάδια του απείρου, τρομακτική ως ατελεύτητη.
Η ουσία σου στέκει διάχυτη πίσω από βιτρίνα διάφανη και καλά κλειδωμένη. Σαγηνεύει τη φαντασία μου που παθιασμένα συντρίβεται στο γυαλί για να την γευτεί..
Ξεκινώντας από ένα φιλί.. μια στιγμή που η ύλη μας να ενωθεί στη σχισμή, να κυλίσει η ψυχή σε δοχεία συγκοινωνούντα. Σαν τρικυμισμένη θάλασσα κόκκινη, δυνατή τόσο που μπορεί, κι ίσως εύχομαι, να τα σπάσει.
Θέλω να αγγίξω τα μαλλιά σου, πάνω από τον αυχένα και να σου δώσω φιλιά λερωμένα από ασυγκράτητη σάρκινη επιθυμία, τρεμάμενη κι ηδονική.
[Πως γίνεται μια ανάσα σκέψη, κι από ένα στόμα να ρουφήξεις μυαλό, από ένα αιδοίο να καταπιείς ψυχή, όχι στην Γη, σε μια διάσταση μαγική, στου ονείρου το πλοίο.. πόλεμος γίνεται.]
-Μια λαθεμένη σκέψη λάφυρα μου άφησε, καταραμένα κελιά αντί για αχαλίνωτα αχώρταγα αχ.. φιλιά.- παθιασμένα..
____________________________ΠΡΟΣΟΧΗ!
''έρωτας σέρνεται''


(στον Δραπέτη)