σπάει

Γιατί όσο η ζωή περνάει στέκεσαι, να σκέφτεσαι,
να σταθεί ορθή, ενάντια στην άνομη έλξη,
την σπειροειδή, στην ελασματική της εκτόξευση.
Αυτό δεν έχει λογική. «απάλλαξον με»!
Από τον μιμιτισμό σωμάτων με ηθών απώθηση ,
αυτόματη διανόηση με φοβικές δικαιολογίες
σε συγκυρίες άκαιρες και παραδοξολογίες.

[να ευχηθώ, να δω, να ευχυθώ,
κι ας είναι εν συνεχεία
σαν τον Οιδίποδα να τυφλωθώ.]

-Να ‘ρθείς! στην πόρτα να με δεχτείς.-

(foto by me)