Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

αν θελήσεις (όνειρο ενός γελοίου)


''Είμαι ένας γελοίος. Οι άλλοι με λένε τώρα τρελό. Αυτό θα ταν ένας προβηβασμός αν δεν ήμουν γι'αυτούς το ίδιο γελοίος όπως και πρώτα.

..τους αγαπάω όλους, κι όταν γελάνε μαζί μου- τότε είναι που δεν ξέρω γιατί, μα τους αγαπάω ακόμα περισότερο. Θα γέλαγα κι εγώ ο ίδιος παρέα με αυτούς- όχι πως θα κορόηδευα τον εαυτό μου, μα γιατί θα τους αγαπούσα, αν δεν θληβόμουν τόσο κοιτάζοντας τους. Θλήβομαι γιατί δεν ξέρουν την αλήθεια..
..όλος ο κόσμος μόλις σβήσει η συνείδηση μου θα σβήσει αμέσως κι αυτός σαν αντικατοπτρισμός, σαν εξάρτημα και μόνο της συνειδήσεως μου, και θα εξαφανιστεί γιατι ίσως όμως αυτός ο κόσμος και όλοι αυτοί οι άνθρωποι να μην είναι τίποτα άλλο παρα εγώ ο ίδιος μόνο..

..'Η συνείδηση της ζωής είναι ανώτερη απο την ζωή. Η γνώση των νόμων της ευτυχίας ανώτερη απ' την ευτυχία'. Να, αυτό πρέπει να καταπολεμίσουμε, φτάνει μονάχα να το θελήσουμε όλοι κι αμέσως θα ταχτοποιηθούν όλα.''

[απoσπάσματα απο το ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ, Ντοστογιέβσκη]
--------------------------------------

αν θελήσεις..κΑποτε την ΨΥΧΗ σου ολάκερη,
να ρθείς,
έχω ένα κομμάτι της, που το φυλώ να στο δώσω..

[με πράξεις που στέκονται στον άπειρο ενεστώτα]

Τίποτα γίνεται η αγάπη όταν αγαπάς ένα τίποτα. Συναίσθημα είναι κι η ευτυχία, θέλει καρδιά και αγάπη, για τα κομμάτια σου, είμαστε όλοι κρύκοι στην ίδια αλυσίδα.

(foto by Era)

1 σχόλιο:

Σιωπή