Στο δρόμο της απόλαυσης
στην τροχιά των κολασμένων
ίσως ξεθάψω την αυγή
ζωή παθών χαμένων .
Πόσο μακρυά με παίρνεις άνεμε
πόσο κοντά στο θάνατο με φέρνεις
με μάγεψε το άγνωστο ,
δώσ’ μου φωτιά και ‘επειτα την πέρνεις .
Η θεά προστάζει να δεί τη συνέχια
κι εγώ ψάλλω ήμνους αρχαίους ,
θα προστατέψει ξανά την ιέρια
πάντα βοηθά μοναχά τους γενναίους .
Μυησέ με , θέλω να δω και πιο κάτω
συνέχια σ’ ακούω φωνή , μου μιλάς
οι εκλεκτοί σου πάντα πληρώνουν ,
τους εκλεκτούς σου θεά να φυλάς .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή