απόψε με έχει ερωτευτεί άσχημα ένα τεράστιο σκαθάρι με πριονωτές δαγκάνες. το έδιωξα διακριτικά κι ύστερα πέταξε μες την μούρη μου κι εκτίναξα τα γυαλιά μου μαζί του και τα έψαχνα μια ώρα. μετά βρήκε κι ανέβηκε στην πλάτη μου και πάλι τινάχτηκα και χτύπησα τον αγκώνα μου κατά την προσπάθεια και αναγκάστηκα να βάλω πάγο από τον πόνο. τώρα κάθετε στα δυο μέτρα και με κοιτάει. τα σκαθάρια πάντα μου θυμίζουν εσένα. και για τους μπίτλς και για την νύχτα που όλα επιτρέπονται κι εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος. Απόψε έχω παραδώσει. έκανα του κόσμου τα πράγματα σήμερα. και το απόγευμα στο πάρτυ του σχολείου κάποια στιγμή ανησυχούσα και μου ερχόταν αυτή η σκέψη πως δεν θες να μπλέξεις μαζί μου διότι είμαι πολύ απαιτητική ως προς την αφοσίωση πως να το πω είναι "λίγο" παλιό το μυαλό μου σε κάποια πράγματα που δεν έχω καταφέρει και κάπου να τα εκφράσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή