από το βουδιστικό ινστιτούτο

Όμως, η επιθυμία να αγαπήσουμε δεν είναι απαραίτητα αγάπη. Αγάπη χωρίς πολλή προσπάθεια και θέληση δεν είναι παρά παιχνίδι της φαντασίας μας, μια απάτη του νου μας. Η αγάπη είναι μια πράξη θέλησης και επιλογής μαζί. Αγαπούμε επειδή επιλέγουμε να αγαπήσουμε και όχι επειδή ήμαστε υποχρεωμένοι. Διαφορετικά, δε μπορούμε να έχουμε την ευλογία μιας ειλικρινούς, αρμονικής σχέσης - την ουσιαστική ενότητα της αληθινής αγάπης σε ομόνοια.

Ο έρωτας, όμως, δε μπορεί να θεωρηθεί στην πραγματικότητα μια αληθινή αγάπη. Είναι κυρίως ένα βιολογικό φαινόμενο υποκινούμενο από την σεξουαλική ορμή, που πυροδοτείται από την έμφυτη μας τάση να αρπάξουμε κάθε ευκαιρία που μπορεί να οδηγήσει στην αναπαραγωγή ούτως ώστε να αφήσουμε απογόνους. Αρχίζει συνήθως σαν ένα ερωτικό ξελόγιασμα, που έπειτα προοδευτικά καταλαγιάζει μετά από μια περίοδο έντονου πάθους, που μπορεί να κρατήσει από λίγες μέρες μέχρι μερικά χρόνια, μέσα στα οποία ένα παιδί μπορεί να έχει συλληφθεί και γεννηθεί. Άραγε είναι απλή σύμπτωση το γεγονός ότι η ίδια απαράλλακτη εικόνα αναδύεται σε πολλές έρευνες ετών που περιλαμβάνουν μελέτες διαφορετικών πολιτισμών που απλώνονται μέσα στους αιώνες, ότι ο μέσος χρόνος για να αποξενωθεί ένα ζευγάρι και να φτάσει στον χωρισμό είναι τέσσερα χρόνια, που στους περασμένους καιρούς ήταν το λιγότερο χρονικό διάστημα που χρειαζόταν ένα βρέφος για να μεγαλώσει αρκετά ώστε να το φροντίζει μόνος ο ένας γονιός;

Η πραγματική διαδικασία του να ερωτευτείς εμπεριέχει την προσωρινή κατάρρευση των συναισθηματικών μας ορίων που επιτρέπει να ενωθεί η ξεχωριστή οντότης ενός ανθρώπου, η σωματική και η ψυχική, με κάποιου άλλου. Αυτή η συγχώνευση μας επιτρέπει να ξαναζήσουμε την υποσυνείδητη εκστατική αίσθηση του δεσίματος που είχαμε με την μητέρα μας κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης όταν εμείς και η μητέρα μας ήμασταν ένα και το αυτό μέσα στο ίδιο σώμα ολότελα δίχως όρια, διαχωρισμό ή εγώ. Η πολιτισμική μας κληρονομιά, μέσα από ρομαντικά παραμύθια, μας παρακινεί να έχουμε πίστη στην μοναδικότητα του αγαπημένου μας, του ενός και μόνου, του μοναδικού πρόσωπου στον κόσμο που μπορεί να φέρει την ευτυχία στην ζωή μας. Δε θεωρούμε ότι αυτό το πρόσωπο χρειάζεται περαιτέρω πνευματική ανάπτυξη, είναι ήδη τέλειο, διαφορετικά, γιατί θα διαλέγαμε να το παντρευτούμε;

Με τέτοιες υψηλές προσδοκίες να καραδοκούν και την μαγεία των ρομαντικών μύθων ενσταλαγμένη στο υποσυνείδητο μας από την παιδική μας ηλικία, αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μετά από τόση μεγάλη προσπάθεια και αφοσίωση που επενδύουμε σε μια σχέση θέλοντας να εκπληρωθούν οι προσδοκίες μας για την ψευδαίσθηση της ρομαντικής αγάπης, νιώθουμε τόσο απογοητευμένοι με τις σκληρές αλήθειες της πραγματικότητας όταν το ερωτικό πάθος αρχίζει να ατονεί;

Η πραγματική αγάπη πρέπει να ξεκινήσει με μια σχέση στοργής με τον εαυτό σας. Το να τρέφετε την ψευδαίσθηση παριστάνοντας πως έχετε σχέση με τους άλλους προτού ολοκληρώσετε την διαδικασία της κάθαρσης του παρελθόντος σας, πράγμα το οποίο περιλαμβάνει την προθυμία σας να συγχωρήσετε χωρίς καμιά κατηγορία εκείνους που σας προξένησαν τον μεγαλύτερο πόνο και την μεγαλύτερη θλίψη και να επιτρέψετε στον εαυτό σας να εγκαταλείψει ενοχές και τύψεις που έχουν παγώσει το συναισθηματικό σας πυρήνα, θα σας κάνει να καταλήξετε μόνο να φορτώνετε τον εαυτό σας και τη σχέση με μια παράλογη ποσότητα ανέκφραστου βάρους εκθέτοντας την ευάλωτη πλευρά σας με καταστρεπτικές συνέπειες.

Μια τυπική ερωτική σχέση μπορεί να ξεκινήσει ομαλά ενώ η ταυτότητα του πραγματικού σας εγωϊσμού μένει ακόμα κρυμμένη. Στην αρχή κάθε σχέσης, ασυνείδητα κάποιος συμμορφώνεται με τις προτιμήσεις και τις ιδιοτροπίες του πιθανού του συντρόφου, φροντίζοντας την εμφάνιση του και προσπαθώντας να λέει αυτά που πρέπει για να κερδίσει την εκτίμηση και την αποδοχή του. Αυτή η επαφή συνήθως περιλαμβάνει πολύ επιφανειακή αλληλεπίδραση και προσδοκίες, επικεντρωμένες γύρω από την φυσική έλξη, το σεξουαλικό φλερτ, τις ερωτικές φαντασιώσεις, τις κοινωνικές συναναστροφές και ατέλειωτες επιτηδευμένες κουβέντες. Μα καθώς γνωρίζεστε περισσότερο, και οι συναισθηματικές άμυνες αρχίζουν να χαλαρώνουν, η ενέργεια που ελευθερώνεται μπορεί να πυροδοτήσει μια τρομερή κατολίσθηση από κρυμμένα συναισθήματα που μαζεύονταν και ζυμώνονταν επικίνδυνα από όταν ήσασταν παιδιά. Για αυτό τον λόγο οι άνθρωποι αλλάζουν σύντροφο τόσο γρήγορα σα να περνά η μόδα του.

Οι άνθρωποι συνήθως ισχυρίζονται πως ακούνε την εσωτερική τους φωνή και δρουν σύμφωνα με το ένστικτό τους. Αυτό είναι κάτι που όλοι κάνουμε. Όμως το αν ακολουθούμε αποτελεσματικά την καθοδήγηση της διαίσθησης μας ή όχι προκαθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την ποιότητα των προγραμμάτων που είναι εγκατεστημένα στο υποσυνείδητο μας από την παιδική ηλικία. Οι αναμνήσεις μπορεί να μας διαφεύγουν πια, μα ο φόβος που σε δένει, το κενό και τα τραύματα που έχει κάποιος από παλιά γεγονότα παραμένουν, καταπιέζοντας έτσι τα συναισθήματα μας που δεν μπορούν να εκφραστούν μ’ ένα τρόπο ελεύθερο από καταστροφικές, δυσλειτουργικές επιρροές. Σαν αποτέλεσμα, το ίδιο μοτίβο συμπεριφοράς και εμπειρίας που μας προξένησε το μεγαλύτερο πόνο και απόγνωση επαναλαμβάνεται διαρκώς σ’ έναν κύκλο ολοένα αυξανόμενης έντασης, δίχως να λογαριάζει πού είμαστε με ποιους είμαστε, και τι κάνουμε. Καμιά αλλαγή στο περιβάλλον, στο επάγγελμα, στις ασχολίες, στον κοινωνικό περίγυρο ή στον ερωτικό σύντροφο δεν μπορεί να φέρει κάποια μεταβολή.

Δεν είναι ανάγκη να παλεύουμε μέσα στην ζωή υπό την σκιά μιας ξεχωριστής αποσπασμένης οντότητας που παραπαίει μέσα στις κοιλάδες του φόβου. Είμαστε όλοι συνταξιδιώτες στην σπουδαιότερη μοναδική περιπέτεια του ανθρώπινου είδους - ένα ταξίδι εξέλιξης προς την πνευματική μας ανάπτυξη. Η μόνη πηγή ώθησης που χρειαζόμαστε είναι η προθυμία μας να δεχτούμε την δύναμη της πραγματικής αγάπης και η μόνη πυξίδα που μπορεί να μας κρατήσει στην σωστή κατεύθυνση προς τον ανώτερο σκοπό μας είναι η δέσμευσή μας να επιτρέψουμε στην αγάπη δίχως όρους να εισέλθει ολοκληρωτικά στην ζωή μας. Η δύναμη της μεταμόρφωσης είναι μέσα μας. Η ενότητα της αληθινής πραγματικότητας μπορεί μονάχα να βιωθεί μέσα από την παράδοση των συναισθηματικών συνόρων μας. Με την κατάργηση των συνόρων η αληθινή αρμονία υπερβαίνει όλα τα φράγματα για να μας οδηγήσει στο βασίλειο της αληθινής ευτυχίας και της εσωτερικής ειρήνης, στην επικράτεια της αγάπης δίχως όρους - στον τόπο που ονομάζουμε Σπίτι μας!