Φαέος και Νυκτός ΙΣΟΡΡΟΠΕΙΑ

 Ο Άνθρωπος ενδιαφέρεται. Το δείχνει. Ξεκινάει από τον άνθρωπο. Από τα βασικά του, τις ανάγκες του, τους προβληματισμούς και τον αγώνα του τον πραγματικό και πραγματιστικό. Μετακινείται, έρχεται πιο κοντά. Δείχνει διάθεση να μάθει να καταλάβει να συμβάλει. Κάθεται στην εκκίνηση και περιμένει, σε κοιτά κατάματα. 

Οι πορείες οι ατομικές, ακόμη κι αν τύχει ή και μηχανευτεί να συμπέσουν, πορείες θα είναι ατομικές. Γι' αυτό μ' αρέσει να τρώμε από ένα πιάτο, να γλύφουμε από ένα παγωτό, να έχουμε σε ένα συρτάρι κοινό τα εσώρουχά μας κι ένα κρεβάτι στενό να πιανόμαστε τα μοναχικά βράδια να φαίνεται πως κάτι δεν πάει καλά. Διότι αν θέλεις να είσαι μόνος σου άνθρωπε πάρε ένα σκύλο, πήγαινε να πληρώσεις για σεξ, βρες ένα καφενείο να πηγαίνεις για παρέα. Δεν χρειάζεται να κρατάς ξένους οικείους μονίμως στο σπίτι σου. 

Κάπου ίσως μπορέσεις να γενικεύσεις. Να πεις έχω έναν άνθρωπο κι αυτός είναι ο άνθρωπός μου. Να βάλεις τίτλους και να βάλεις τις έννοιες μέσα στις μορφές. Μα να ξέρεις πως οι έννοιες δεν χωράν στην μορφή μα η μορφή χωράει στην έννοια. Και πάλι κάτι θα περισσεύει κάτι θα μένει κενό. Το κενό που γεμίζει ο Έρωτας κι όπου λείπει χάσκει. 

Περιμένω σημαίνει έχω τα φώτα ανοιχτά για σένα και τις πόρτες ξεκλείδωτες για εσένα κι είμαι εκεί. Εκτός κι αν περιμένουμε κάποιον διασώστη, κάποιον διαρρήκτη, κάποιο φάντασμα. Ρόλοι που καλύτερα να μην τους παίζει κανείς. 

Προσπαθείς. Τα δίνεις όλα. Κουράζεσαι, φτάνεις κάπου σε ένα ξέφωτο που θα ήθελες να βρεις τον άλλο να σε περιμένει και τρως από τις ενδορφίνες σου ότι απόθεμα για να παραμυθιαστείς πως νοητά τουλάχιστον είναι εκεί. Πως θα έρχεται πως είναι λίγο πιο ΄κει. Πως είναι εκεί έτσι αέρας, αυτό να είναι; Το σημάδι του παντού. Ίδιος Θεός. Σαν οπτασία κι όνειρο που σε σηκώνει από τα επίγεια και νόημα άλλο δεν τους βρίσκεις. 

Να έβλεπα μια μέρα τον ήλιο καθαρά 

Χωρίς θολούρα και μεταφορά

Τα πουλιά πουλιά και τα ψάρια ψάρια

Μέσα στον χρόνο την χαρά

Γεμάτα τα άδεια  

Αν είχαμε τα βασικά καλά τόσα μαραφέτια και τόσα μπιχλιμπίδια και τόσα βοηθήματα δεν θα έψαχνε ο κόσμος. Όσα περισσότερα ζητάς κι όσο αυξάνεις την λίστα με τα απαραίτητα τόσο και το κενό σου και οι ελλείψεις σου οι βασικές ανεπάρκειες κι οι ανασφάλειες σου. 

         

Απεργός πείνας σημαίνει φυλακή. Άδικη φυλακή. Πολιτικός κρατούμενος. Κατηγορία για τρομοκρατία. Ο παραδειγματικά κι εξαιρετικά τιμωρημένος. Ο Έρωτας Μπονιουελικά. Κι ύστερα νιώθεις πως θα αρρωστήσεις χειρότερα αν φας. Σε φαντάζομαι φρατζόλα μου και τρώω τα χέρια μου κάτι με συνταράζει και ανοίγω τα μάτια και κλαίνε. Δεν θα σε δω αυτές τις μέρες, δεν έχω ενδιαφέρον για εμένα. Δεν σε βλέπω αλλά είσαι σε κάθε βήμα και όπου πάω είσαι πίσω από την πόρτα πάνω στην ταράτσα μέσα στην ντουλάπα! Η αδρεναλίνη και η μαγεία με εξοντώνει, σκοντάφτω στο τίποτα πέφτω κάτω. Θυμάμαι την ημερομηνία από πότε έχω να λουστώ αλλά δεν ξέρω τί μέρα είναι και οι τρίχες μου οι αξύριστες είναι πάνω από δυο πόντους. Λούπα το τραγούδι. Σήκω πέσε. Πέσε σήκω. Να κι ένα φεγγάρι τρελό. Δεν είμαι σαν τους άλλους. Για κάτι ήρθα να θυσιαστώ. Έχει τελειώσει το ψωμί μέρες. Αυτό χάλασε είναι κάτι απλό μα ακόμη να το φτιάξεις. Το μαγιό μου κρέμεται κοκαλωμένο στα σκοινιά και φοράω μπουφάν. Πλύσου και άλλαξε επιτέλους σεντόνια. Σήκω πέσε σήκω. Φαέος και Νυκτός ισορροπεία. Τί μ' αγγίζει χωρίς να μ' αγγίζει και τί χωρίς να μ' αγγίζει μ' αγγίζει. Ανέγγιχτος. Βάζω λάδια και χαϊδεύομαι και ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΜΑΙ. ΕΙΝΑΙ ΕΙΜΑΙ>ΕΙΜΑΙ ΕΙΝΑΙ   ΙΔΙΟΝ ΙΔΙΟΝ   ΚΟΙΝΟΝ ΚΟΙΝΟΝ. Κρατήρας Θάλασσα η Γη Αέρας. Σαν εκτόξευση μοιάζει προς τα μέσα. Ζαλάδα έχω μέρες πονοκέφαλο. Πρέπει να πάω για εξετάσεις αίματος. ΕΜΦΥΛΙΟ ΕΧΩ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ. Πιστεύω η άπιστη αυτά που δεν βλέπω και δεν πιστεύω αυτά που βλέπω. Εγώ που δεν πιστεύω τίποτε ούτε στα μαθηματικά. 

Οι δρόμοι ανοιχτοί, οι πόρτες κλειστές. Τα βλέμματα ξεχάσαν να αλλάξουν πανιά. Τα βλέμματα έχουν πάθει αχρωματοψία. 

              

Μη μου πνιγείς μάτια μου, 

εγώ έτσι απλά ελαφρά το βλέπω 

περιπετειούλα για την πλήξη.