Είδα όνειρο πως ράβδιζα μια μεγάλη ελιά που ήταν σαν σπίτι γιατί ήμουν στα απομέσα κι όταν πήγα να κάνω τα απ΄έξω έσυρα μια τεράστια αλουμινένια μπαλκονόπορτα καφέ σε απομίμηση ξύλου και το κοντό μου το ραβδιστικό έγινε στα χέρια μου σαν φορητό τρυπανοκατσάβιδο και πάτησα την σκανδάλη κι έφυγε εκτοξεύτηκε σαν έλικας το μπροστά ο αχινός και το άφησα και πήγα να πάρω το άλλο το μακρύ και ήταν χαλασμένο και το έλυσα να το φτιάξω και μπερδεύτηκα με τα κομμάτια και δεν κατάφερνα ούτε να το δέσω και πήγα στο κοντό να το λύσω προσεκτικά για να δω πάλι την σειρά από τα κομμάτια και όπως το έλυνα ακούω και δούλευε η γεννήτρια και λέω πω! πως δεν έχω καεί τόση ώρα και πετάχτηκα σαν ελατήριο να την κλείσω. Και μάλλον άλλαξα όνειρο εκεί γιατί έβλεπα δυο κορίτσια μικρά στα 12 η μια με 14 η άλλη και κολυμπούσαν σε μια λίμνη και με άλλα παιδιά και κάποια στιγμή φάνηκε κάπως να αλλάζει διάθεση και να προβληματίζεται το μικρό κοριτσάκι και την κοιτάει καλά το άλλο βαθιά στο νερό και της λέει δεν είναι τίποτα κακό απλά σου ήρθε πρώτη περίοδος και τότε ακούω έναν άντρα να της μιλάει και να της λέει τυχερή τώρα θα αρχίσεις τα γαμήσια και της μίλαγε αισχρά ότι είναι έτοιμη και τέτοια και αυτή σαν από άμυνα κι ένστικτό κάπως πλησίασε το άλλο κορίτσι και τότε άρχισαν να κοιτάζονται σα να μεταμορφώθηκαν κι οι δυο σε πιο μεγάλες με τρομερή έλξη μεταξύ τους κι όπως πλησίασαν εντελώς είχε πολύ ομορφιά αγωνία και σασπένς η φάση. Και ξύπνησα.