ΕΞΕΡΑΙΤΙΚΗ ΛΥΤΡΩΣΗ
Παρκάρω στο λιμάνι και βλέπω
Καπότα πατημένη στο πάρκινγκ κάτω
Γαμιούνται εδώ. Μέχρι κι οι χειρότεροι κάφροι.
Γιατί σε εμένα! Γιατί έτσι εγώ…
Μου περισσεύουνε οι τρόποι
…σκέψεις γεμίζω με παράπονα.
Θυμωμένα πετάω την γόπα μου
πάνω την σβήνω στην καπότα.
Και για μια στιγμή νιώθω λύτρωση.
Εγώ. Αυτός.
Που έχει να πετάξει κάτω σκουπίδι
πολλά χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή