Αριστοτελικά

 Απαρηγόρητη 

εξόριστοι από το όνειρο

Το υλικό μας είναι ξένο

Το υλικό μας μας χωρίζει

Το υλικό του ονείρου baby

Τα εντελώς κοντινά

Μόλις το αγγίξεις χάνεται

Γίνεται το γνωστό 

Χάνει συνεχώς.

Κι αν είναι να μίνει έτσι

Θα προτιμούσα να ήμουν το άλλο.

Ή τα άλλα τέλως πάντων. 

"Τα όνειρα είναι από αρχαία υλικά"

Κι εγώ δεν είμαι το όνειρό σου

Κι εσύ δεν είσαι το όνειρό μου

Εξόριστοι απ'το όνειρο

Πρόσφυγες απ' το όνειρο

Σταμάτα να ονειρεύεσαι ρε

Μας ντομπλάρουν.

Θάνατος η μοναξιά

Θάνατος το όνειρο

Τέτοιο διωγμό και εξορία όποιος γνωρίζει

Φτάνει να ανατρέπει και τον Πλάτωνα και τον Αριατοτέλη κι άρα όλους τελικά

Και το νου και τη σάρκα.

Τα έχει τελειώσει τα κλασικά.

Και τί να πουν τα μοντέρνα . Τα κινήματα οι σχολές γενικά και ειδικά όλα όταν δεν υπάρχει το κλασικό ως βάση. Αφετηρία.

Μόνο η Παναγιά της λίμνης η Άρτεμις βοήθεια μας να βάλει το χέρι της και πάλι δεν ξέρουμε να είναι το δικό της