Κυριακή 20 Απριλίου 2025

να προσέχουμε αγάπη μου σήμερα μέχρι το μεσημέρι

 

σε είδα στον ύπνο μου. 

Έβλεπα αεροδρόμια. Ταξιδεύαμε αλλά έβλεπα μόνο που αγοράζαμε εισιτήρια για πόλεις της Ευρώπης και στον κισσέ που μίλαγε εγώ και τα πλήρωνα. Και πλατιούς διαδρόμους αεροδρομίων που περπατάγαμε. Κι ήσουν κάπως απόμακρη αλλά είχες αυτή την αύρα την θερμή που ξέρω. Και σε ένα αεροδρόμιο βγάλαμε εισιτήρια για την λατινική Αμερική και σκέφτηκα πως ίσως μετά από εκεί να βγάζαμε και για Μεξικό που είχαμε πει. Και αυτά τα εισιτήρια ήταν ακριβά και έβαλα με άγχος την κάρτα μου αν θα την έπαιρνε και σκέφτηκα πως θα γυρίσουμε και σου είπα αν έχεις να βάλεις τα μισά από τα εισιτήρια δλδ την επιστροφή και με κοίταξες εκεί σε ένα τραπέζι που καθόμασταν αντίκρυ και έβγαλες τα μαλλιά σου ήταν περούκα και ξαφνιάστηκα γιατί δεν το περίμενα και ήταν σα να μου λες κοίτα χάνω τα μαλλιά μου και ήταν το κεφάλι σου με λίγες τρίχες κοντές και σκέφτηκα πως είσαι άρρωστη και τί σου λέω εγώ για λεφτά και τί να τα κάνω τα λεφτά αφού δεν παθαίνω και τίποτα κακό όταν είμαι απένταρη και τί μαλακία να σου λέω για λεφτά μετά αφού από μόνη μου έμπαινα μπροστά και τα πλήρωνα κι ένιωσα μαλάκας που σου είπα έτσι και μια τρελή λύπη για το αν έχεις ακόμη μπροστά σου ζωή έτσι όπως είδα τα μαλλιά σου αλλά ήσουν ακόμη κι έτσι πάρα πολύ όμορφη κι ήταν τα μάτια σου λυπημένα και έγειρα κι έγειρες και φιληθήκαμε μα ήταν ένα φιλί που δεν με άφηνες να μπω μέσα στο στόμα σου να σαν να ήσουν σε άμυνα και έσπρωχνες με την γλώσσα σου την γλώσσα μου και δίναμε ένα χοντρό φιλί με χοντρές μισό μαζεμένες γλώσσες και χείλη που κλείναν και το έκοβαν και το κάναν να αρχίζει από την αρχή συνεχώς και δεν μου πήγαινε να βάλω δύναμη κι άρχισαν να τρέχουν τα σάλια μου έτσι και έκανα πίσω και ήταν ένα τέτοιο φιλί μισού λεπτού. Και ξύπνησα; δε θυμάμαι κάτι άλλο. 

          

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή