Σκοτεινό κολώπαιδο

 

Σήμερα η μέρα είναι πολύ μουντή και σκοτεινή. Το ίδιο είναι και μέσα μου. Δεν κατηγορώ. Θα έχεις τους λόγους σου φυσικά και σίγουρα θα ήταν επίπονη η απόφαση σου και άκρως σημαντική η αφετηρία και η αξία από όπου θα εκινήθηκε. Και σίγουρα δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης ή εκτίμησης πάνω σε αυτό παρά λόγοι ζωής και τρόποι επιβίωσης. Έτσι λέει το σκοτεινό μου παιδί, ότι γίνεται βάρος. Και το φωτεινό λέει ότι ήταν καλό. Εγώ λέω ότι είμαστε δυο ξένοι. Παρεξηγημένοι και crying game. Και η χιλόπιτα που ήταν βιτριόλι έφτιαξε τον Τζόκερ. Κι ο Μπάτμαν και η Κατγούμαν είναι από το ίδιο έργο του ίδου που παίζει και τον Σπάινερμαν. Η μαμά κι ο μπαμπάς κοιμούνται όρθιοι και πληρώνουν το ξενοδοχείο. Με ποιήματα. Κι εσύ φοβήθηκες ότι έμινες έγκυος που σ' ακούμπησα με τα ρούχα. Κι εγώ φοβήθηκα μη δεις το πουλί μου που έκανε τα δικά του. Και δεν ξέρουμε τί να κάνουμε που έχουμε το ίδιο πουλί και κοκκινίζω που σου λέω να πάμε μαζί λουναπαρκ το Σάββατο και μου λες ότι δεν θέλεις επιδή δεν σ'αφήνει η μαμά σου τόσο μακριά και ντρέπεσαι να μου πεις την αλήθεια. Και εγώ σκέφτομαι τί θα κάναμε αν ήμασταν μεγάλοι κι αν θα ήταν ωραία να μέναμε μαζί κι αν θα τσακωνόμασταν όπως τώρα και αν θα συμφωνούσαμε να ήταν άσπρες ή ουράνιο τόξο οι κουρτίνες κι αν θα με αγαπούσε το σόι σου και αν θα άντεχα να σκουπίζω και να ξεσκονίζω κάθε μέρα κι αν θα μπορούσα να ακούω ραπ και πανκ χωρίς ακουστικά και αν θα έπρεπε να σφουγγαρίζω το μπάνιο κάθε φορά που πλένω τα χέρια μου και να μην με πνίγει η χλωρίνη και να μην μου καίνε τη μύτη τα χημικά. Και να μην κάνω σορούς τα πράγματα και αν επιτρέπεται να καπνίζω στο κρεβάτι και να λέω ιστορίες για σύμβολα σε σωματικούς χάρτες και αν είναι γελοίο να παίζουμε παραμύθια και μύθους στο κρεβάτι. Και αν θα νιώσω άνετα με τους φίλους σου αν θα με συμπαθήσουν κι αν θα μου βάλεις τις αγαπημένες σου ταινίες και αν θα με αφήνεις να ψάχνω την βιβλιοθήκη σου κι αν θες το δωμάτιό σου να είναι μόνο δικό σου ή δικό μας κι αν θα μαθαίνω τα νέα σου και για τη ζωή σου από εσένα ή από τις εφημερίδες. Ή αν θες να τα έχουμε κρυφά και να το παίζουμε αδερφούλες. Ή η χιλόπιτα ήταν όντως χιλόπιτα και δεν χρειάζονται οι παραπάνω προβληματισμοί και κάποιος πρέπει να μου πει πως στον έρωτα παρανοείς στον έρωτα στην τρέλα φτάνεις και η σφαλιάρα δεν ήτανε για φιλί. Κάποιος να μου πει συγνώμη αλλά παρεξήγησες και να μου δώσει την ανθρώπινη ευκαιρία να επιχειρηματολογίσω και να πω τότε γιατί αυτό αυτό κι αυτό; και να μου απαντήσει πειστικά και νηφάλια και ήρεμα και με αγάπη όσο γίνεται να καταλάβω τέλος πάντων να προχωρίσω τμηματικά τουλάχιστον στους τομείς που μπορώ να προχωρίσω και να κάνω τους καλύτερους δυνατούς συμβηβασμούς σύμφωνα με τις επιλογές που υπάρχουν. Και να έχεις κι εσύ έναν πιστό φίλο που δεν είναι και τελείος, ε μερακλώνει και θαυμάζει και λίγο παραπάνω καμιά φορά. Αλλά δεν είναι λόγος αυτός να έρχεσαι σε δύσκολη θέση. Αλλά αν έρχεσαι ειδικά με εμένα μόνο σε αδιέξοδο και για τα άλλα 8 δισεκατομύρια μπορείς να δέχεσαι το φλερτ με χιούμορ και να μιλάς μια χαρά με πρώην και να ζήτε και μαζί και με αυτούς όλα μέλι γάλα και να σε πείραξε ένα σε θέλω στη ζωή μου που σου είπα Ε ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΤΟΤΕ ΜΕ ΕΣΕΝΑ ΜΕ ΕΜΕΝΑ. Τί τρέχει; Τίποτα; Είμαι τρελή; Δε σε νοιάζει; Τα κάνεις πουτάνα και φεύγεις. Ωραία. Που τα είδες να γίνονται αυτά; Είσαι με τα καλά σου; Είσαι τόσο σκοτεινό κολοπαιδο;