Ήθελα, πρώτα από όλα, να σημειώσω, για το θαυματουργό αυτό έργο, που με ξετρέλανε κυριολεκτικά και μεταφορικά, ότι είναι έργο σταθμός στη σύγχρονη ελληνική ιστορία της λογοτεχνίας, και της ζωής μου βεβαίως. Πρόκειται για μια αυθεντική, δυναμική και ριζική μετάβαση που θα εκτιμηθεί περισσότερο από τους καλύτερους και τους πραγματικά μυημένους. Για τον βασικό λόγο του ότι σπάει την φόρμα του μετάμεταμοντερνισμού. Αυτή την αηδία που επικρατεί δηλαδή με τους στίχους που δεν είναι στίχοι παρά μια κακόγουστη έμφαση κτλ. Κι αυτό το πετυχαίνεις με τον πειραμαρισμό σου στην στίξη σε κάποια αρκετά από τα κείμενα που περιλαμβάνει, χωρίς να χάσει τίποτε από την ποίηση του, ίσα ίσα κερδίζοντας σε δύναμη και αξία. Κέρδισε η ποιητική τέχνη με αυτό το βιβλίο. Αποκαταστάθηκε η υγεία της, ένωσε τα κομμάτια της. Αναγεννήθηκε. Κι αυτή κι εγώ. Χαίρομαι πάρα πολύ γι' αυτό που συνέβει με τόση φροντίδα κι αγάπη και φαίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή