Μωρό μου μάτια μου καύλα μου ψυχή μου
Τώρα που ξέρω πως θα ζω κοντά σου το δράμα μου γίνεται πιο απαλό, γλυκαίνει και ρέει αβίαστα. Ο κόμπος στο στομάχι μου σφίγγει περισσότερο όμως. Είναι σα να με χαϊδεύεις από μέσα. Φοβήθηκα πολύ μήπως αρρωστήσω, μη και μου φύγει το μυαλό έτσι όπως σε κυνηγούσα και σε παραφύλαγα. Μου έκανε πολύ καλό η τελευταία φορά που ήρθα στη γειτονιά σου. Κάποια στιγμή έπαθα μια ξαφνική σκοτοδίνη, κουλουριάστηκα και ξέρναγα και παρακαλούσα να μη κατέβεις και με δεις έτσι, είχε πολύ πλάκα.
Τώρα μου φτάνει που θα γυρνάμε στην ίδια πόλη και που θα βλέπουμε τα ίδια αστικά ηλιοβασιλέματα και που θα φτιάξω ένα όμορφο δωμάτιο για μας και θα το έχω προφυλαγμένο μόνο για μας. Αυτά που μου έμειναν για να ονειρεύομαι είναι τόσο ποιητικά! Και το δέρμα σου και οι σάρκες σου και η γλώσσα σου κι όλα τα όργανά σου είναι ένας κόσμος και μια Ιθάκη για μένα. Για φαντάσου! Μια Ιθάκη ζωντανή που κινείται, με πόδια και χέρια και βούληση ανθρώπινη κι αυτόνομη και ξέχωρη και ξεχωριστή. Πώς είναι να κάνεις έρωτα με την πατρίδα σου, επαναστάτη αγωνιστή, πώς είναι; Ε. Δεν ξέρω, εγώ λιποθύμησα.. εντάξει, μετά την δέκατη φορά θα το βρούμε πιστεύω.
Σε θέλω ρε πούστη, πολύ, στην ζωή μου. Μακάρι να φέρνω όντως λίγο στον Αλ Πατσίνο και να με θες κι εσύ. Δεν έχω μυαλό για ποίηση τώρα να σου φτιάξω κάτι. Σου φτιάχνω άλλα πράγματα πιο αναγκαία κι απτά. Να πιάνονται. Να πιάνονται. Ναι, να πιάνονται και να μπορείς να τα βρίσκεις κάθε μέρα. Δεν ξαναπέφτω με τίποτα! Τα τέντωσα τα ερωτηματικά και τα έκανα θαυμαστικά όλα. Δεν αναρωτιέμαι καν για την γεύση σου, είναι η γεύση της ζωής και της ευτυχίας μου κι αυτό το ξέρω πολύ καλά. Μόνο να προσέξουμε λίγο με την ένταση μη γίνουμε και στην πραγματικότητα κομματάκια.
Σ’ αγαπώ μωρό μου. Θέλω να σου αφιερωθώ τόσο όσο να σε κάνω ευτυχισμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή