Ευχόμουνα γενικά να είναι μακρύς ο δρόμος μου και νιώθω πια, με έκπληξη κάπως, ότι αρχίζω να καταλαβαίνω οι Ιθάκες τί μπορεί να σημαίνουν. Καλή χρονιά να έχουμε. Το άφθαρτο της αγάπης μέσα στην καρδιά μας. Κι όλη αυτή η δύναμη των αισθημάτων μας να βρίσκει ήλιο και χώμα να καρπίζει, να τρων οι πεινασμένοι μας στην υγειά μας. Εύχομαι να περιβαλλόμαστε από ανθρώπους άξιους κι αγαθά αυθεντικά και καλοφτιαγμένα. Ερωτική υπόσταση κι ανταπόκριση. Τόπους ελευθερίας και λύτρωσης. Ευθυμία. Χαρά. Απόλαυση. Ένωση με τα κομμάτια μας, με ότι επιθυμούμε. Συνεννόηση. Κατανόηση. Υγιή δημιουργία. Κάθαρση. Ευτυχία. Και λογικές ελπίδες. Συμπόρευση και σύμπνοια με όσους αγαπούμε. Και να είναι ο έρωτας λίγο πιο μαλακός εφέτος, να γίνει πιο αφηρημένος, τελείως αφηρημένος να γίνει για μένα παρακαλώ και να προσωποποιηθεί μόνο όταν φάνει το πρόσωπο αντίκρυ μου θε μου. Να μην υποφέρω πάλι άδικα τόσο. Δικαιοσύνη κι εκπλήρωση.

 

 

Πώς

 

Το μυαλό μου φτιάχνει ταινίες. Τις παίζει και είναι σαν αληθινές. Λες, ναι ρε πστη, θα μπορούσε   να ήτανε κι έτσι. Αν ήταν δική μας η πόλη. 

Λέω συνέχεια γενικότητες, από ανάγκη τρελή να φωνάξω το όνομά σου.  

Το καταπίνω.

   Έτσι θα περιπλανιέμαι. 

Να ξεχειλώνω το όνειρο. Να μου πέφτει, να το πατάω. 

 

 

 

Με υγεία και χαρά

Χρόνια πολλά μωρό μου

όλα

 

 Η ανάγκη που χτυπάει τα ταμπούρλα.

 Να προτιμάς να μην την εννοείς ως στερήσεις.

 Χορό και δώρα, που μπορείς να κερδίσεις. 

Από μια δομημένη περιπλάνηση.     

                       Στην πόλη μας.    

 

 

Μαζί σου αγνωώ για κάθε μέθοδο από όσες ξέρω. Σε ψυχοκαλώ απλά αυτόματα όποτε το ζητάει η καρδιά μου. Αφήνω τον εγκέφαλό μου να την υπακούει, παθιτικά μέχρι που ντρέπομαι. Φακ. Κι έχω γελάσει πολύ με τα γυμνάσια που μου βάζει. Με όσα σου έχω κάνει και μου έχεις κάνει. Με τα κολόπαιδα. Τα σάλια τις μίξες τους. Τα κλάματά τους τα μαλακισμένα. 

Πολλές φορές σε λέω για πιο δυνατή από μένα. Ίσως για να μη νιώθω ενοχές που  ζητιανεύω με τόση λύσσα απ' το σύμπαν. Σε προτάσεις που δε διαβάζονται καν. Όμως νιώθω την ένταση και τον πόνο. Ατυχήματα κι Ευτυχήματα  .. Όταν νιώθω την δύναμη και μπαίνω στην κίνηση .. θέλω να γίνουν πράγματα που να τα θέλουμε και οι δύο να μας αρέσουν. Να μας πάρει το ίδιο πνεύμα.  Μέχρι ..

Ώπα εκεί.

 Για όλα και τα υπόλοιπα θέλω να τα λύνουμε οι δυό μας. 

περίεργο κούρδισμα

 

Για σένα και για όλα τα υπτάμενα ροζ γαϊδουράκια που στολίζουν τον ουρανό μας. 

ωραίο κομμάτι

 

θα σε ρωτήσω αν όντως έχεις γατί. θα σου πω τα τελευταία μου ανένδοτα και θα γελάμε. Θα κοιταζόμαστε πολύ ώρα σα να είναι η αιώνια στιγμή. Όταν η παντοδύναμη έλξη θα με ρίξει πάνω σου, -κάν'το απαλά σε παρακαλώ θεέ μου-, και θα ακουστεί κάτι πολύ δυνατά που θα το έχουμε το ακούμε μόνο εμείς  όλη μέρα κι όλη νύχτα. όπως τώρα, αλλά με ένα πάτημα πάνω στη Γη. Και πηδάμε στο σύμπαν. Ένα φιλί. Το πιο γκίνες τουθπέιστ στόρυ .. μωρό μου  Σκέφτηκες κάτι; 

 - Περίπου.

 

Η στιβαρή ευαισθησία σου που με γαζώνει πάνω σου παναγιά μου δε ξέρω τίποτε.

 

Mute στη Γιορτή. "Αιώνιο στοπ καρέ". Τι τρομάρα! Ανατριχίλα Βουνά Φεύγουν οι λέξεις. Βλέμμα απερίγραπτο Διαλύονται οι σκέψεις. Βουτιά. Ευτυχία Φιλί μου.  

 

Νερό άγγελέ μου

 

Touthpaste story -τε- λιωμένο

Καψούρα μου

 

Σε θέλω για μένα.

 Και ματώνει

¹¹κύμα

Όλα μου λένε για σένα.

 

Ακούω που μου λες   ..

κάτι πολύ φωτεινό!

ΕΡΩΣΣΟ

Άκου πόσο εύκολο γίνεται!

 Αν βρω τη θέση σου βρίσκω αυτόματα και την θέση μέσα σου. Δίπλα σου, πάνω σου κάτω σου, μέσα σου δίπλα σου, μέσα σου, δίπλα σου κολλητά σου.

Αλλά δεν είναι έτσι. 

Ο Πλάτωνας ας πούμε το βλέπει ότι πρέπει να συναντηθούμε πάνω σε ένα ερώμενο κοινό σημείο. Γίνεται και στη Γη, σε κοινό στοιχείο, κανονικά. 

 

Ένας συνεχής καυλωμένος πόνος, αυτό έμινε. Τίποτε που να θυμίζει αγάπη, ότι υπήρξε ποτέ. Η λαχτάρα για κάποιο είδος ευγενικής επαφής και συμπόρευσης.

Θυμάμαι τα βιβλικά κύματα της εξόκοσμης ευτυχίας σαν κάτι πολύ μακρινό, σπάνιο και υπερπολύτιμο. Από αυτά που ελάχιστοι αξιώνονται να πληρώνουν για πάντα. Εγώ προτιμούσα άλλες δονίσεις, που μπορούσαν να μου αφήνουν μια ικανοποίηση,  ακόμα και με αυτό το αποτέλεσμα, αλλά φρόντισες να μην έχω πουθενά να σταθώ. Το αρνημένο βλέμμα που με έστειλε. Δε θυμάμαι από πότε έχω να νιώσω την παραμικρή χαρά κι ικανοποίηση. Να μπορέσω να πετάξω, να ονειρευτώ , να νιώσω καλά με αυτό που νιώθω. Ένας καυλωμένος πόνος είναι. Μια πληγή  που με κρατά αιώνες τώρα μη διαθέσιμη. Θέλω να τον ξεριζώσω. Κι ας μην μείνει τελικά τίποτε μέσα μου. Δε μπορώ να μη σε κοιτώ. Δε μπορώ να μη σε θέλω. Ξαιματώθηκα. Και ξεφτιλίζομαι να μου το έχεις ξεκόψει έτσι και να παλεύω ακόμα. Να έχουνε γίνει τόσα και να είμαι σε τόσο τίποτε και να είναι όλη μέρα κι όλη νύχτα όλη μου η ζωή μια χαλασμένη ιστορία που πάω να φτιάξω, αλλά θέλει δύο. 

Ο καινούριος χρόνος να μας βρει μαζί μωρό μου .. γλυκό μωρό μου

 

Είναι τρία παιδάκια φτωχά και κλαίνε που δεν έχουν δώρο. Όπως περπατάνε στον δρόμο βλέπουν έναν αγιοβασίλη. Του λέει ο πρώτος θέλω γκόμενα την Πάμελα Άντερσον. Εντάξει. Ο δεύτερος θέλω όλα τα λεφτά του κόσμου σε γλυκά. Ο τρίτος του λέει εγώ έχω ένα πρόβλημα είμαι μονάρχιδος θέλω ένα αρχίδι. Και του λέει ο αγιοβασίλης ... όλοι τα ίδια θα πάρετε.

 Σ' αγαπώ φρικτά

 

Για λίγη τρυφερότητα πέθανα.

 

Όταν βλέπω τα αόρατα και τα ορατά αόρατα.. Δεν ανησυχώ πια. Ξέρω πως ήμουν μαζί σου.

Ξέρω πως ήμουν ο κρεμασμένος. Με τα πλυμένα δόντια μου  για αστέρια, ουρανούς και πηγές.

-Δύο διαολάκια δώρο με την συνειδητοποίηση.-

.. για όσους μέτρησαν τις συλλαβές.

Αρκεί που ακούγεται η βροχή.

 

Ωραία

 

 

Διαχείριση τέλματος

Εσένα...Να ζητάω

 την αποζημίωση των ιθαγενών * 

*και να σε παίρνω.

 

Και πιά δε - - - θα μιλώ για έρωτες που

- - - αστραποβολούν στα σκοτεινά. Θα έχω 

στο φως -διάολε- ένα σπυρί να φροντίζουμε.

 

 

Πάλι με τα λόγια που σου είπα τελειώνεις το ποίημα σου. Δεν έχω ξεχάσει τίποτα να ξέρεις. Αλλά γιατί το κάνεις αυτό; 

 

Δεν ξέρω τι να σου πρωτογράψω. Δεν ξέρω κι αν είμαι εντός θέματος για να σου γράφω. Αν διαβάζεις κι αν νιώθεις. Σήμερα είδα μια ερευνητική κλειστή μονάδα υδροπονίας με πέστροφες στο υπόγειο της και ήμουνα που ήμουνα μαύρισα τελείως. Τα ψάρια ζουν απαίσια εκεί μέσα και οι ντομάτες είναι σα καλωδιωμένες σε ΜΕΘ. Ήταν εφιαλτικό. Τους παρακάλεσα να τους βάλουν τουλάχιστον λίγη μουσική στα φυτά και τα ψάρια εκεί μέσα. Πήγα με πολύ γουάο αυτοκίνητα και μένω σε ένα λουξ διαμέρισμα που δεν θυμίζει σε τίποτε σπίτι. Μου πήραν μια συνέντευξη και ήμουν σε αγωνία, πολύ λυπημένη. Έχει συννεφιά και η πόλη και η παρέα του προγράμματος με καταθλίβει. Μιλάω αρκετά, κάνω ερωτήσεις καλά δίχνω αλλά είμαι χάλια. Μου λείπει ύπνος ηρεμία γαλίνη ομορφιά ξεκούραση και πεθαίνω για λίγη συντροφικότητα. Νιώθω πως στην ζωή μου παλεύω με τέρατα και μεγαθήρια και δίνω τρομερά άνισους αγώνες. Σχεδόν μάταιους. Για δεδομένα που αρνούμε να αποδεχτώ ή τουλάχιστον να συμβηβαστώ κάπως. Ο ρομαντισμός μέσα μου σφαδάζει και τραυματίζεται συνεχώς. Μια αγκαλιά κι ένα φιλί δικό μας θα έδινε μια λογική και πνοή για όλους τους αγώνες, για όλους τους αγώνες. Όμως κι αυτό ως ένα όνειρο στέκει, κόντρα στα δεδομένα και νιώθω η πιο τελειωμένη τελειωμένη υπόθεση έβερ. Και η πιθανότητα να είμαι τόσο εκτός θέματος νιώθω πως θα με γκρεμίσει συνολικά. Όμως θα ήθελα αυτή την ίδια  στιγμή να γκρεμιστώ αν είναι έτσι. Δε φοβάμαι το γκρέμισμα, μπορεί και να το αποζητώ ώρες ώρες. Για να πω πως θα ήταν καλύτερα να ξέρω ότι δεν είναι έτσι ο κόσμος και η αγάπη και ο έρωτας, να ξέρω ότι απλά εγώ έχω μια βλάβη. Γιατί δεν πρέπει να είναι έτσι.

 

 

- Άγιε μου Βασίλη κέρδισα το φλουρί!

- Όχι. Ο Άγιος Πέτρος είμαι, το κατάπιες.

Μαύρο

 

Τα κομμένα που φυτρώνουν στη στιγμή

 

Τις σημαντικές μέρες μου λείπεις δεκαπλάσια. 

Και δε βρίσκω πουθενά λογική

 

Χθες ήταν μια βασανιστική αλλά ζεστη νύχτα. Σήμερα είναι τα γενέθλια του παιδιού μας, γίνεται έξι!  Κουρδίστηκα, έχω να γράψω μια επιστολή για το ερευνητικό στο πανεπιστήμιο Χανίων. Είμαι να τα δουν όλα, όπως κι εγώ, για το μέλλον της γεωργίας. Πρέπει και να προετοιμαστώ για το σεμινάριο στο ΑΠΘ, έχω ταξίδι .. που θα το έκαιγα τέλεια μαζί σου στα Σούρμενα ..αλλά . ναι η ανάγκη είναι για Αθήνα .. για να σε δω μάτια μου.