σε σκέφτομαι
Σε σκέφτομαι,
όταν οι φλέβες της γης μας ξυπνούν
και στ' αγκομαχητό της μέρας συμμετέχουμε όλοι
Όταν τα βουνά αλλοιώνονται απ' τα χάδια του ίσκιου
κι οι φυλακισμένοι σκουπίζουν
τον πρώτο αχνιστό ίδρώτα της πάλης τους για να ζήσουν.
Σε σκέφτομαι
καθώς έρχεσαι μέσα απ' τους λεμονανθούς και τα λιόφυτα
Σ'ακούω
μέσα από το κοχύλι της θάλασσας
κι όταν ο λίβας ορμά απ' τη μεσάνοιχτη πόρτα της ερημιάς μου
σε περιμένω ν' αγκαλιαστούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή