Της έλειψής σου ο τρυποκάριδος σ' όλο το δάσος μου αντηχεί.
Με έχει τρελάνει.
Όπως σμιλεύει στο μυαλό μου τις καμπύλες σου,
προοπτικές της ύπαρξής μου.
Αγάπη μου, για σένα είμαι ένα σιντριβάνι που παίζουν πίδακες.
Χαμένο μέσα στον λαβίρινθο που τρέχουν οι γραμμές από τα χείλη σου.
Θέλω το ψάρι να αγκαλιάζω σφιχτά το εντός τους.
Είναι απόγευμα. Πιάνω το τηλέφωνο. Το αφήνω. Τι να πω. Κολοτηλέφωνο. Και πες ότι λειτουργούσε. Απόσταση. Κατάσταση. Συνθήκη. Όλα είναι σπόρια που πρέπει να φυλάω σε μέρος δροσερό. Αγέννητα πράγματα που θέλουν προϋποθέσεις. Σιγά το δύσκολο! Άλφα βήτα γάμμα τελείωσε. Πότε ξεκινάμε; Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή, ο μικρότερος, εντάξει, να την κάνω. Σκεφτόμουν ότι στην Αλεξάνδρεια έχει ακόμα ελληνικό σχολείο. Τίποτα δεν μου φαίνεται πιο τρελό από το χώρια. Τίποτα δεν μπορεί να είναι χειρότερο που να με κάνει να νιώθω λάθος. Τα ποιήματα πιο πολύ από όλα, πάλι τα μισώ τα μισώ τα ποιήματα. Φοβάμαι ότι έχουν αρχίσει να μου φταίνε και τα όνειρα τώρα. Αυτή η κατάσταση με σκοτώνει πιο πολύ από πριν. Και δεν υπάρχει τίποτε να πιάσω. Είναι όλα τέλεια μόνο που λείπεις και είναι όλα χάλια τελικά. Την έχω πατήσει. Θεε μου βγάλε μου ένα δρομολόγιο σωστό. Σου έχω βγάλει μου λέει. Ναι, δρομολόγια έβγαζα κι εγώ, είν΄η δουλειά μου. Και δέξου επιτέλους τη γιατρειά απ’ το χαρτί! ΌΧΙ όχι όχι όχι χίλια εκατομμύρια τρισεκατομμύρια ΟΧΙ. Κι ένα ναι αθόρυβο από κάτω τους. Τα άδειασε το φορτηγό με ανατροπή. Έφυγα. Πάω θάλασσα. Άλλο ένα λεπτό εδώ και θα αρχίσω να ουρλιάζω…
Όση ζημιά κι αν βλέπω τώρα ότι έπαθα τα χρόνια της ερωτικής μου απογοήτευσης κι αυτοτιμωρίας, όσο κι αν βασανίζομαι ακόμα από το ερωτικό μπλοκάρισμα που έχω πάθει, ξυπνάω με τέτοια δύναμη και θέληση το πρωί και τέτοια ανακούφιση που τους κυνήγησα όλους από δω πέρα που δεν λέγεται τι ωραία που νιώθω κι έτοιμη να μαζέψω τις ζημιές και να κυλίσω τον κόσμο όλο! Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι το μέγεθος της φρίκης που πέρασα και αρχίζω να βρίσκω τον εαυτό μου. Είναι αξιοσημείωτο ότι η αφορμή να μπω σε αυτή την κόλαση ήταν η ίδια με την αφορμή του να βγω. Ήταν η επίδραση που είχε σε μένα το σκοτεινό και το φωτεινό πρόσωπο, το ίδιο πρόσωπο. Κατάφερα κι έσπασα τον καθρέφτη και νιώθω ότι πέρασαν και τα χρόνια της γρουσουζιάς. "Σπουδαία νίκη αυτή η ήττα", είναι αυτό ακριβώς που νιώθω. Και νιώθω ατόφιος ο εαυτός μου, επομένως τίποτα δε με σκλαβώνει πια. Αισθάνομαι γαλήνια, έτσι κατακτώ την ισορροπία. Τίποτα δεν με πιέζει, δεν νιώθω τίποτα φορτικό. Κι αν κουβαλώ μια ιστορία είναι ίσα ίσα το βάρος που χρειάζεται να κουβαλάει κανείς για να ανέβει καλύτερα το βουνό. Αγαπώ. Θα τα καταφέρω. Είμαι δυνατή. Κι η αγάπη μου είναι στην φάση που με εξιτάρει πιο πολύ. Είναι ώριμη. Είναι ήρεμη. Μόλις που μπήκε στην ηλικία που θαυμάζω περισότερο. Που οι δουλεμένοι άνθρωποι ξέρουν να απολαμβάνουν αργά και ποιοτικά τον έρωτα και τη ζωή. Κι εγώ θέλω να φροντήσω ώστε να αντέξω σταθερά κι άφοβα την αλήθεια, το βάθος και την διάρκεια αυτής της χαράς, της μυσταγωγίας. Να νιώσω άξια να την δεχτώ και να την ανταποδώσω κάνοντας όλη μου την ένταση εύρος και δύναμη ζωτική, βάση κι αεροδρόμιο για να πετάμε μαζί και να αγαπιόμαστε με φιλιά και χάδια και πράξεις ευτυχίας, σώματος και διανόησης. Ομορφιάς που το μυαλό μόλις τις συλλαμβάνει διαλίεται από τις ίδιες του τις χημικές εκρήξεις. Μαζί σου θέλω να τα ζήσω αυτά, γιατί μαζί σου τα συναισθάνομαι. Κι αν είναι ψέμα όλο αυτό ας είναι να ζω με όνειρα. Μαζί σου ή με όνειρα. Όλα τα άλλα με βγάλαν στην κόλαση και δεν θέλω να ξαναπάω.
Να περάσεις όμορφα. Θα είμαι εδώ αν χρειαστείς κάτι. Έχω καταλάβει πολλά και τώρα αλλιώς θα έπρατα. Συνέβει. Είσαι ότι πιο έντονο νιώθω και ένιωσα. Θα ήθελα να συνυπάρχουμε. Σε ότι πιο όμορφο ονειρεύτηκα και θέλησα να πραγματωθεί. Δεν μπορώ να αυθαιρετήσω όμως άλλο. Ίσως ήμουν μια ενοχλητική εμμονική ηλίθια. Μου λείπει η ύπαρξή σου. Ναι γαμώτο έστω και αυτό το ποταπό από την μλκία το ιντερνετ. Είμαι σε φάση που χρειάζομαι συναισθηματική στήριξη και πρακτική. Έτσι όπως τα έκανα φοβάμαι για τα παιδιά και την ζωή μου. Πρέπει να λάβω μέτρα, παλεύω να σταθεροποιήσω και να διασφαλίσω την επιλογή μου να τραβήξω σόλο τη φάση μου μαζί με τα παιδιά. Θα μπορούσα να έρχομαι, ναι θα μπορούσα και το όνειρό μου να προσαρμώσω κάπως να είμαστε μαζί. Τα δεδομένα με επιτάσουν να αγωνιστώ όμως σταθερά και σίγουρα δεν έχω αυτή τη στιγμή δικαίωμα για σενάρια παράνοια χιλόπιτα λιτζάρισμα και πόρτα. Σε σκέφτομαι πολύ, μου λείπεις. Όλη η ευτυχία μου είναι στα χέρια σου, στο ναι σου. Μόνο εσύ μπορείς να κάνεις κάτι γι' αυτό. Εμένα μου έμινε μόνο ο στόχος της γαλήνης και για εκεί κοιτώ. Σ' αγαπώ, θέλω να είσαι καλά και να νιώθεις όμορφα, να αγαπάς όλο τον κόσμο κι αυτός να σου δίνεται, να είσαι χαρούμενη με την ζωή και να νιώθεις ευγνωμοσύνη για όσα μεγάλα αισθάνεσαι και μπορείς να τους δίνεις μορφή να υπάρχουν και να ταξιδεύουν. Να σε συγκινούν, να σε κινούν προς την μοίρα σου, όπως λες. Σ' αγαπώ. Δική σου..
Ναι, υπήρξε μεγάλη ασχήμια τις προϋγούμενες μέρες μήνες χρόνια. Και άσκοπα φορτία πολλά, αναθέματα με την σύγχρονη έννοια. Όμως φαντάζομαι πως αν δεν μου είχε συμβεί όλη αυτή η "τρέλα" δεν θα είχα τώρα αυτά τα παιδιά. Και τα παιδιά αυτά είναι ότι καλύτερο έχω κάνει ποτέ για την ζωή και για μένα. Εξελίσονται και με επιτάσουν να εξελιχθώ. Κινδυνέψαν και με έκαναν να προστατευθώ. Δεν υπάρχουν περιθώρια για άσχημα συναισθήματα και ξεματώματα άδικα. Θέλω να συνεχίζω να εκφράζομαι πηγαία κι ευθύβολα. Να συνεχίσω να αναζητώ τον δρόμο προς την κατανόηση και την αγάπη. Την έξοδο από την αυταπάτη. Ως το πεδίο του έρωτα, το ισοσκελισμένο. Σήμερα είδα το πόσο αλάφρυνα και η ζωή μου από μια θέαση μπορεί να είναι εύκολη σαν παιχνιδάκι. Με την πρωινή μου γυμναστική, δυο ώρες, έκανα όλες τις εργασίες στο ένα εκατοστό της Γης μου. Σταμάτησα όταν ένιωσα τα δόντια μου να σφίγγουν που σημαίνει πως μέχρι εκείνη την ώρα ήταν εύκολα και μόλις στις δυο ώρες άρχισα να ενοχλούμε και σταμάτησα. Είχα ήδη όμως κάνει μισό στρέμα, δλδ το ένα εκατοστο που σημαίνει πως σε εκατό μέρες πρωινής γυμναστικής θα έχω κάνει όλη την γη μου. Συνειδητοποιώ πόσο όμορφη και περίφανη νιώθω με τα ρούχα εργασίας. Μετά έκανα άλλες δυο ώρες εξωτερικές δουλειές μαζί με τα παιδιά και περάσαμε όμορφα δημιουργικά και εκπαιδευτικά. Ύστερα μια ώρα εργασίες μέσα στο σπίτι. Ο χώρος πια εδώ είναι ανθρώπινος και γαλήνιος και ασφαλής από όλους τους τομείς. Αισθάνομαι αισιόδοξη πως θα καταφέρω να βρω ένα μόντους βιβέντι για όλες τις αναζητήσεις μας και τους τίμιους πόρους για να τις υποστηρίξω. Θέλω να είναι καλά οι αγαπημένοι μου, όσοι αξίζουν την αγάπη μου είμαι καλά να τους την δίνω να γίνομαι ακόμη καλύτερα. Ακόμα και η μάνα μου άρχισε να μου μιλάει! Είμαι μια υγιής έξυπνη γόνιμη όμορφη δραστήρια αισθησιακή και χαρισματική γυναίκα. Είναι καλοκαίρι.
Χιλιάδες φορές να σου περνώ τα χείλη μου δαχτυλίδια. Να σε στολίσω μ' αυτά παντού, στο λαιμό σου, στα αυτιά. Κι ότι έχω θέλω να στο δώσω. Δεν ξέρω τι ακριβώς πρέπει να κάνω αλλά σε θέλω δική μου να σε έχω δική μου να νιώθω πως είσαι δική μου παντοτινά.
Έχω κατανοήσει ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και τα όρια ιδιαζόντως ευαίσθητα. Τόσο που στην ουσία μου έχεις απαγορεύσει την οποιαδήποτε κίνηση να σε πλησιάσω. Με μόνο βάσιμο στοιχείο στην ιστορική εξέληξη ότι δεν επιθυμείς πια την φιλία μου. Κι ενώ είμαι τόσο επιρρεπής στο παραμύθιασμα, την τέχνη της παρακμής, τον προραφαηλιτισμό και τον συμβολισμό είμαι έτοιμη να σταθώ αντίκρυ ρισκάρωντας να δεχτώ ένα ακόμα θανατηφόρο χτύπημα. Και δεν θα με φρέναρε καθόλου αν δεν σκεφτόμουν ότι αυτό μπορεί πιθανότατα να οδηγήσει σε ένα σκληρότερο χτύπημα που να πάρει μπάλα τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα.
Σίγουρα έχω κάνει επόδυνα λάθη. Πάντα υπάρχει μεγάλο το ενδεχόμενο να είμαι και τελείως λάθος. Όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η αγωνιώδης βυθιστική συνθήκη, ούτε να περάσει στην απραξία ή στον τεχνητό αποπροσανατολισμό. Πρέπει να κρίνω τις κινήσεις και τις προοπτικές τους πολύ προσεκτικά. Και να μην τα χάσω. Ενώ μ' αρέσει να τα χάνω, μ' αρέσει να μένω μαλάκας που λέμε, μ' αρέσει η ανεμελιά και η ελαφρότητα. Και θα ήθελα σε αυτό το ναρκοπέδιο που βρίσκομαι οι εκρήξεις να ήταν μόνο από φιλιά και εκρηκτικά συναισθήματα, όπως αυτά που παθαίνω καθώς σε φαντάζομαι στην ερωτική αγκαλιά μας. Τι μένει να γίνει;
Ήθελα απλά να ξέρω αν είσαι καλά, πως περνάς, αν είναι καλά οι δικοί σου, αν σ'απασχολεί κάτι, αν δυσκολεύεσαι κάπου κι αν μπορώ να προσφέρω κάτι αν θες. Αν θες να μοιραστείς κάτι απ' τις δημιουργίες σου, τις ιδέες και τα σχέδιά σου. Σίγουρα θα ήθελα να σ' αγκάλιαζα και να σε φιλούσα. Όχι όπως στο όνειρό μου που σε φιλούσα για μέρες παντού χωρίς να μπορώ να ξεκολλήσω μέχρι που πέθαινα. Από το πολύ που ήταν αυτά τα φιλιά σαν στον μύθο του Μύδα αλλά με φιλιά αντί για χρυσάφι. Δεν έχω δει πιο τρομακτικά αισθησιακό όνειρο.. Εχθές το είδα κι ακόμα να ηρεμίσω. Τέλος πάντων θα ήθελα να ξέρω αν είσαι καλά, τι κάνεις κι αν θες τις επόμενες μέρες να γίνει κάτι ώστε να έρθω να σ'αγκαλιάσω.
Στις λεκτικές κατασκευές μου, τις εμπνευσμένες κυρίως από τους τρόπους ανάγνωσης των Αριστοτελικών κειμένων, τις ας τις πούμε πασπαρτού, η στίξη δίνει κάθε φορά διαφορετικά το νόημα. Παρουσιάζονται πολλαπλά και παράλληλα νοήματα. Έτσι η ελεύθερη επιλογή μπορεί να επιτυγχάνει πλήρως το καθρέπτισμα του αναγνώστη.
Είναι μεγάλη ανάγκη τώρα να σφίξω τα δόντια και να ξεμπερδέψω. Τις επόμενες μέρες θα ξεμπερδέψω. Θα είμαι και πιο κουλ όταν ξεμπερδέψω. Περνάω πάρα πολύ δύσκολες ώρες. Να μου βάζεις κανα τραγουδάκι, κανα ποίημα να παίρνω κουράγιο για τα ωραία της ζωής αν θες. Θα αντιμετωπίσω όποια δυσκολία παρουσιαστεί, έχω ετοιμάσει να πάρω διπλή δόση για αρχή. Προσπαθώ να είμαι ήρεμη και δεν θα λυγίσω στην πιο σκληρή απόφαση έβερ για να βγω στην γαλήνη και το φως. Έπρεπε να το είχα κάνει εδώ και χρόνια. Έχω χρόνια να κοιμηθώ βαθιά και να νιώσω ασφαλής, πως έχω ένα "άσυλο" κάπου. Τερμάτισε το μηχάνημα. Ψυχραιμία. Έχω βοήθεια. Υπάρχουν οι γονείς μου κι οι μπάτσοι. Τι ευχάριστο! Οι γονείς μου κι οι μπάτσοι.
( my shots / Allouche Benias Gallery)
Έργα του Φαϊτάκη μου είχαν αποτυπωθεί πριν πολλά χρόνια αν θυμάμαι καλά ήταν στην πρώτη μπιενάλε της Αθήνας στην τεχνόπολις στο destroy Athens. Εχθές το έργο But they have hoped for much more με συντάραξε και με προβλημάτισε τόσο που δεν μπόρεσα να το φωτογραφίσω. Σε ατέλιωτη σκέψη με έβαλε και το έργο fortunately absurbity is lost το οποίο θέλω να μελετήσω ιδιαίτερα. Το double portrait επίσεις δεν μπόρεσα να το φωτογραφίσω. Είναι μια προσέγγιση που χωράει πολύ συζήτηση και καταφέρνει να πλαισιώνει ξεκάθαρα όλα τα ερωτήματα, τα προβλήματα και τους στόχους της μεταμοντέρνας τέχνης. Κι είναι ένας καλλιτέχνης που μέσα στα χρόνια έχει κάνει άλματα από τα πρώτα βήματα του πειραματισμού του.
Γίναμε δεκαοχτώ.
Νέα Φιλοθέη
στον περιμετρικό.
Μιλάμε και κοιτάμε
τον Λυκαβητό.
Στα κάγκελα αγκαλιά
Εσύ κι εγώ.
