Της έλειψής σου ο τρυποκάριδος σ' όλο το δάσος μου αντηχεί.

Με έχει τρελάνει.

Όπως σμιλεύει στο μυαλό μου τις καμπύλες σου,

 προοπτικές της ύπαρξής μου.

Αγάπη μου, για σένα είμαι ένα σιντριβάνι που παίζουν πίδακες.

Χαμένο μέσα στον λαβίρινθο που τρέχουν οι γραμμές από τα χείλη σου.

Θέλω το ψάρι να αγκαλιάζω σφιχτά το εντός τους.