Οι καριέρες μου είναι εντάξει. Ποιητής, έχω ας πούμε εκατό διακόσιες σελίδες της προκοπής μέσα στις τόσες χιλιάδες. Αλχημιστής, έχω να δείξω. Πνευματιστής να να κατουριέσαι. Αγρότης, ο ελαιώνας ζωηρότατος, το ελαιόδασος με έχει λατρέψει. Μια χαρά οι καριέρες μου μια χαρά και σύνταξη άμα θέλω να πάρω παίρνω να πω σαν άνθρωπος πρόσφερα και με το παραπάνω. Τί όνειρα να κάνω πάνω σε αυτά; Η φιλοσοφία ίσως μπορέσει πάλι να με κολλήσει κι εκείνο το μυθιστόρημα. Έφτασα στο τέλος που είχα βρει και δεν έγινε κάτι. Νόμιζα πως αλλά τρίχες, χειρότερα. Ο πόνος είναι ζωοποιό συναίσθημα. Και ο φόβος θανατικό. Πόνος φόβος πάνε μαζί τελικά. Πόνος χωρίς φόβο είναι ξενέρωτη φάση και φόβος χωρίς πόνο ξενέρωτη φάση. Θα μου πεις ρεεε χάθηκε η χαρά και η ευφορία για να κάθεσαι να την βρίσκεις με φόβο και πόνο. Καλά είσαι, πέταγα την προηγούμενη εβδομάδα και σέρνομαι αυτή. Να βρω έναν ρεγουλατόρο κάπου στα ενδιάμεσα να πάρω κανά σταθεροποιητή μπαταρίας να βάλω. Μήπως να με ανταλλάζατε με κανα ρομπότ.
εσύ; καλά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή