Ελλειμματική κατανόηση
Αν είχα δει καλό θα είχα άλλη φόρα. Κι άλλη προσέγγιση. Δεν θα είχα τοιχιστεί εδώ πέρα κι εκεί πέρα. Όταν η ιστορία σου λέει πως πρέπει να έχεις ετοιμαστεί για τα χειρότερα δεν φεύγεις με ένα βρακί να πας στον πόλεμο. Με ένα ψαθί θα φευγα αύριο το πρωί για ένα διήμερο… αλλά αυτό έχει ναυαγήσει εδώ και κάτι αιώνες. Προσπαθώ να κατανοήσω να βρω μια θεώρηση. Η κατανόηση είναι πονεμένη ιστορία για μένα. Έτσι επέλεξα τα συναισθήματα. Κι είχα πει πώς να μην περιμένω τέτοιο πράγμα στη ζωή μου να μου συμβεί και προς και από. Γι’ αυτό και το έριξα στην ποίηση και στην φιλοσοφία με τόσο ζήλο. Μου ισορροπεί αυτήν την πονεμένη ιστορία και βγάζω έτσι και κάποιο νόημα όταν είναι κάποια τέτοια ανάγκη. Διότι χρειάζομαι τα νοήματα για περνώ στάδια και να εξελίσσομαι. Κατανοώ. Εννοώ, συνήθως δείχνω μεγάλη κατανόηση για καταστάσεις από συναισθηματικής σκοπιάς κοιτώντας. Από λογικής όμως δεν το πετυχαίνω στα μέτρα και τα σταθμά που λέμε. Ναι παίζει να μου λείπει κατανόηση ακόμη και για τα πιο απλά πράγματα. Και προτιμώ να ταιριάζω τους ανθρώπους στους δικούς μου ήρωες παρά να ταιριάζω τους ήρωες στους ανθρώπους κι ίσως εκεί να εντοπίζεται το πρόβλημα μου με την κατανόηση και την σωστή εκτίμηση των γεγονότων. Κι ύστερα μιλάω για Πλατωνικά Ιδεώδη ενώ ευθείς εξαρχής βάζω τους ανθρώπους να παίζουν τις δικές μου αντανακλάσεις. Γιατί η απλή καθημερινή ζωή με θλίβει και με κουράζει αφόρητα αν την δω σκέτη. Κι έτσι προτιμώ να ακολουθώ ακραία σενάρια και επικίνδυνες αποστολές που στην καλύτερη τα εντάσσω στην τέχνη και στην χειρότερη σε κανα βαρβάτο επεισόδιο… κάνω υπομονή πια και περνάει, ναι για το μυθιστόρημα κι αυτό. Το μεγάλο μου πρόβλημα είναι ότι η κοινή λογική δεν μου κάνει σκέτη με καμία Παναγία. Η κατανόησή μου είναι ας το πούμε ελλειμματική και με αφήνει με ένα κενό που πρέπει να βρίσκω να την συμπληρώνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή