Σκέφτομαι μήπως θα έπρεπε να μιλάω λιγότερο. Όμως νομίζω πως κάπως πρέπει να επικοινωνήσω τα συναισθήματά με τους οικείους μου μήπως καταφέρω επιτέλους μια σχέση οικειότητας και επικοινωνίας. Αλήθεια πιστεύω πως είμαι καλός συνομιλητής κάποιες φορές, πως μ' αρέσει πάρα πολύ να συζητάω και να προβληματίζομαι. Και θα ήθελα να έστελνα τις προηγούμενες σκέψεις μου στην αδερφή μου. Όμως δεν μπορώ να το κάνω διότι μου έχει απαντήσει πως καμία σχέση δεν έχω με την απόφασή της να πουλήσει το χωράφι της κι εμένα ο κεντρικώς άξονας τον σκέψεων μου είναι πως έχω και μάλιστα πως υπήρξα και αφορμή. Βέβαια από τα λεγόμενα της μάνας φαίνεται πως η μάνα και ο τσακωμός τους ήταν η αφορμή. Κι εδώ βρίσκω μια πιθανότητα πως όντως να μην ήμουν εγώ η αφορμή με το γελοίο αυτό μισό σακί ελιές που καταχράστηκα και καταπάτησα κοινώς. Είναι πιθανό ο τρελός μου να λειτούργησε ως προαίσθηση. Δηλαδή να συναισθάνθηκε τις σκέψεις της μάνας και της αδερφής πως έπρεπε κάπως να με παρακάμψουν συναισθηματικά η αδερφή μου για να μπορέσει να πάρει ελαφρύτερα την απόφαση να δώσει αυτό το χωράφι. Η σκέψη δλδ πως αυτός ο βραχνάς της αδερφής μου που ήταν το χωράφι θα παρέμενε βραχνάς της για να βοηθήσει εμένα ώσπου να μπορέσω να το πάρω που είναι μέσα στα χωράφια μου. Κι αυτός ο βραχνάς συναισθηματικά να την έκανε να νιώσει πως είναι κάπως σαν να την εκμεταλλεύομαι κι εκείνη την στιγμή να ένιωσα την φόρτιση της σκέψης αυτής να ήταν εκείνη την στιγμή που πέρασα τα σύνορα και μπήκα και μάζεψα μισό σακί μια ώρα εκεί μέσα τραγουδώντας τον Λήσταρχο νταβέλη και νιώθοντας μια περίεργη μαγική οικειότητα και έλξη μέσα στα κλαδέματα τις μάνας μου που είχα 12 χρόνια να δουλέψω πάνω σε ελιά που φροντίζει η μάνα. Και θυμάμαι όλη αυτή την ώρα σαν μια πολύ παράξενη εμπειρία αντιφατικών συναισθημάτων καθώς και το ξύπνημα και το κατέβασμα. Κι ήταν ένα όμορφο επεισόδιο με γελοία ζημιά και σημάδια ως συνήθως είναι τα περισσότερα επεισόδια μου.
Θα ήθελα να στείλω στην αδερφή μου τις σημειώσεις μου αλλά μου έχει ήδη απαντήσει πως ουδεμία σχέση δεν είχα εγώ στην απόφασή της να πουλήσει τώρα το χωράφι της που είναι μέσα στα χωράφια μου. Κι είναι τραγικό που δηλώνει έτσι για ένα χωράφι που είναι μέσα στην περίφραξή μου και γνωρίζει πως έχω βάλει πωλητήριο σε άλλο κομμάτι πολύ καλύτερο για να πάρω αυτό. Η όλη ιστορία θυμίζει μαλακισμένα περιουσιακά μπερδέματα που σκοτώνονται τα αδέρφια και πικραίνονται. Και πως θα πρέπει να το παρακάμψω κάπως συναισθηματικά. Και να μην το αισθάνομαι κάπως σαν προδοσία και σαν να μη με σκέφτηκε. Μα για μένα είναι πολύ πιθανό η ίδια η σκέψη της μαζί με την σκέψη της μάνας να με οδήγησαν στο επεισόδιο με την αράδα και το σακί και να εκφράστηκε εκεί η δύναμη των ενεργειών. Αφού αυτά έγιναν εκείνες τις μέρες και πιθανότατα την ίδια στιγμή και ώρα.
Συμπέρασμα: η αμφίδρομη δύναμη της σκέψης πάνω στα έμψυχα ή καταπάτηση μισό σακί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή